YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2023/129
KARAR NO : 2023/327
KARAR TARİHİ : 12.04.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Yargıtay 4. Hukuk Dairesi (İlk Derece Mahkemesi Sıfatıyla)

1. Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 4. Hukuk Dairesince davanın reddine dair verilen 10.12.2019 tarihli ve 2018/55 Esas, 2019/94 Karar sayılı karar, davacının temyizi üzerine Hukuk Genel Kurulunun 14.04.2022 tarihli ve 2020/4-320 Esas, 2022/566 Karar sayılı kararı ile onanmıştır.
2. Davacının Özel Daireye sunduğu 07.08.2022 tarihli dilekçe nedeniyle dosya tekrar Hukuk Genel Kuruluna gönderilmiş olup, sunulan dilekçe ile dosyadaki belgeler okunduktan sonra gereği düşünüldü:
3. Davacı yukarıda bahsi geçen dilekçe ile Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla inceleyerek karar verdiği, Hukuk Genel Kurulu tarafından da temyiz incelemesi yapılarak onanan 10.12.2019 tarihli ve 2018/55 Esas, 2019/94 Karar sayılı dosyada, bu dosya ile birleştirilen 2018/67 Esas, 2018/59 Karar sayılı dosyanın esası hakkında bir karar verilmediği belirtilerek, yargılama yapılmak suretiyle esas hakkında karar verilmesini talep edilmiştir.
4. İlgili dosya ve kararlar incelendiğinde; davacının sahibi ve yetkilisi olduğu şirketle ilgili olarak hukuk ve ceza mahkemelerinde görülen bir kısım davalar sırasında hem hukuk mahkemeleri hâkimlerinin hem de ceza mahkemeleri hâkimleri ile Cumhuriyet savcılarının hukuk dışı uygulamaları nedeniyle maddi ve manevi yönden zarara uğradığını ileri sürerek 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 46 ncı maddesine dayalı olarak tazminat isteğinde bulunduğu anlaşılmıştır.

5. Dava … Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinde görülmüş olup mahkemenin 21.03.2018 tarihli ve 2016/168 Esas, 2018/190 Karar sayılı kararı ile davacının ceza hâkimleri ile Cumhuriyet savcılarının yargısal faaliyetinden kaynaklanan tazminat istemi esastan reddedilmiş, hukuk hâkimlerinin yargısal faaliyeti nedeniyle açtığı dava bakımından ise Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin görevli olduğu gerekçesi dosya tefrik edilerek görevsizlik kararı verilmiştir. Davanın esastan reddedilen kısmı hakkında davacı istinaf isteminde bulunmuş ise de istinaf talebi … Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından reddedilmiş ve karar 19.06.2018 tarihinde kesinleşmiştir.
6. Tefrik edilerek görevsizlik kararı verilen tazminat istemi bakımından ise dosya ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 4. Hukuk Dairesine gönderilmiş, Dairece yapılan yargılama sonucunda 10.12.2019 tarihli ve 2018/55 Esas, 2019/94 Karar sayılı kararla dava esastan reddedilmiştir. Ancak bu davanın yargılaması sırasında, ceza hâkimleri ile Cumhuriyet savcılarının yargısal faaliyeti nedeniyle açılan davanın daha önce … Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından esastan incelenerek reddine karar verildiği gözden kaçırılarak, bu yönü ile dosya sehven tefrik edilmiş ve 18.10.2018 tarihli ve 2018/67 Esas, 2018/59 Karar sayılı karar ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 141/3 ve 142/2 nci maddeleri uyarınca Dairenin görevsizliğine, kararın kesinleşmesi ve talep hâlinde dosyanın görevli … Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Sonrasında ise tefrik kararının sehven verildiği Özel Daire tarafından anlaşılmış ve dosyanın gönderildiği … Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesine 10.04.2019 tarihli müzekkere yazılarak durum hakkında bilgi verilmiştir.
7. Anılan müzekkere üzerine … Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.05.2019 tarihli ve 2016/168 Esas, 2018/190 Karar sayılı ek kararı ile dosya hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
8. 5271 sayılı Kanun’un 141/3 üncü maddesinde suç soruşturması veya kovuşturması sırasında kişisel kusur, haksız fiil veya diğer sorumluluk hâlleri de dâhil olmak üzere hâkimler ve Cumhuriyet savcılarının verdikleri kararlar veya yaptıkları işlemler nedeniyle zarar gören kişilerin Devlet aleyhine tazminat davası açabilecekleri, ancak bu davaların Kanun’un 142/2 nci maddesine göre zarara uğrayanın oturduğu yer ağır ceza mahkemesinde ve eğer o yer ağır ceza mahkemesi tazminat konusu işlemle ilişkili ise ve aynı yerde başka bir ağır ceza dairesi yoksa, en yakın yer ağır ceza mahkemesinde karara bağlanacağı öngörülmüştür. 6100 sayılı Kanun’un 47 nci maddesinde ise ilk derece ve bölge adliye mahkemesi hâkimlerinin fiil ve kararlarından kaynaklanan tazminat davalarının Yargıtay ilgili hukuk dairesinde görüleceği düzenleme altına alınmıştır.
9. Davacı ise hem hukuk mahkemeleri hâkimleri hem de ceza mahkemeleri hâkimleri ile Cumhuriyet savcılarının yargısal faaliyetinden doğduğunu ileri sürdüğü tazminat davasını … Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinde açmış, mahkemenin 21.03.2018 tarihli ve 2016/168 Esas, 2018/190 Karar sayılı kararıyla ceza hâkimleri ile Cumhuriyet savcılarının yaptıkları işlem ve verdikleri kararlar nedeniyle davacının istemi esastan incelenerek reddedilmiş, bu karar davacının istinaf talebinin reddi sonucunda 19.06.2018 tarihinde kesinleşmiştir. Hukuk hâkimlerinin yargısal faaliyetinden kaynaklandığı ileri sürülen tazminat davası ise görevsizlik kararı üzerine Yargıtay 4. Hukuk Dairesinde görülmüş ve dava reddedilmiştir. Davacının bu karar hakkındaki temyiz istemi de Hukuk Genel Kurulu tarafından yapılan inceleme sonucunda onanarak kesinleşmiştir.
10. Görüleceği üzere davacı tarafından açılan davanın tümü hakkında görevli mahkemelerde yargılama yapılarak gerekli kararlar verilmiş, kararlara karşı davacının yaptığı kanun yolu başvuruları da incelerek anılan kararlar kesinleşmiştir. Dolayısıyla davacının 07.08.2022 tarihli dilekçesi nedeniyle yapılacak bir işlem bulunmadığından dilekçenin reddine karar vermek gerekmiştir.

KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacının 07.08.2022 tarihli dilekçesinin REDDİNE,
12.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.