YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2017/737
KARAR NO : 2018/2025
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki “ihalenin feshi” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 12. İcra Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 26.03.2015 tarihli ve 2015/40 E., 2015/294 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili ve davalılardan Çukurova İth. İhr. Türk A.Ş. tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 10.11.2015 tarihli ve 2015/27435 E. 2015/27483 K. sayılı ilamı bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece kararda direnilmiş, direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Direnme kararları, yapıları gereği, kanunun hukuka uygunluk denetimi yapmakla görevli kıldığı Yargıtay dairesinin denetimi sonucunda hukuka aykırı bularak, gerekçesini açıklamak suretiyle bozduğu bir yerel mahkeme kararının aslında hukuka uygun bulunduğuna, dolayısıyla bozmanın yerinde olmadığına ilişkin iddiaları içerdiklerinden, o iddiayı yasal ve mantıksal gerekçeleriyle birlikte ortaya koymak zorunda olduğu gibi, direnilen ve uyulan kısımları da kalem kalem net ve birbirine uygun bir biçimde içermelidir.
Nitekim, aynı ilkeler Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 19.03.2008 tarihli ve 2008/15-278 E., 2008/254 K.; 21.10.2009 tarihli ve 2009/9-397 E., 2009/453 K.; 07.05.2014 tarihli ve 2013/4-1121 E., 2014/626 K. sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Bu genel açıklamaların ışığında somut olaya gelince, yerel mahkemece bozulan ilk kararında;
“…1-Davanın reddine,
İİY’nın 134. maddesi uyarınca feshi istenilen 45.000,00 TL ihale bedelinin %10’u oranında para cezasının davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,” şeklinde karar verilmesine karşılık, direnme olarak adlandırılan kararında;
“…1-Önceki kararda direnilmesine,
Davanın reddine,
İİK’nun 134. Maddesi uyarınca feshi istenilen 119.000,00 TL’nin %10’u oranında para cezasının davacıdan alınarak hazine gelir kaydına,” karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, bozulan ilk karar ile direnme kararı arasında farklılık bulunduğundan yerel mahkemece usule uygun direnme hükmü kurulması için, işin esasına yönelik temyiz itirazları incelenmeksizin kararın usulden bozulması gerekmiştir.
S O N U Ç: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle direnme kararının yukarıda açıklanan gerekçelerle usulden BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine 20.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.