YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2008/597
KARAR NO : 2008/588
KARAR TARİHİ : 08.10.2008

MAHKEMESİ : Ankara 9.İş Mahkemesi
TARİHİ : 09.07.2008
NUMARASI : 2008/451 E-2008/359 K.
Taraflar arasındaki “İşçilik alacağı” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 9.İş Mahkemesince davanın Kısmen Kabulüne dair verilen 01.06.2007 gün ve 2005/1201-2007/254 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 22.11.2007 gün ve 2007/33157-34874 sayılı ilamı ile; (…1.Davacı vekilleri vekaletnamedeki yetkiye dayanarak temyiz isteminden vazgeçtiklerinden vaki feragat nedeniyle davacı temyizinin reddine.
2.Davalının temyizine gelince;
Davalı işyerinde 399 Sayılı Kanun Hükmündeki kararnameye tabi olarak çalışan davacının 4502 Sayılı Kanunun geçici 4.maddesi gereğince 15.11.2000 tarihinde kapsam dışı İş Kanununa tabi statüye geçtiği tarafların kabulündedir. Davacı 15.11.2000 tarihinde iş mevzuatına unvan ve ücret kaybına neden olacak şekilde geçirildiğini iddia ederek kapsam içi personel yapıldığı Şubat 2005 tarihine kadar ücret, ikramiye farkı isteğinde bulunmuş ve istek gibi hüküm kurulmuştur.
Davalının %51 hissesi 14.11.2005 tarihinde özelleştirilmiş olup bu tarihe kadar kamu kurumu niteliğinde bulunduğundan, davacı da kapsam dışı statüde çalıştığından Uyuşmazlık Mahkemesinin 22.1.1996 gün 1995/1 esas 1996/1 karar sayılı İlke Kararı uyarınca dava konusu uyuşmazlığın çözüm yeri İdari Yargı olduğu halde mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek hüküm kurulması hatalıdır…) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava; ücret farkı, ikramiye farkı ile fazla mesai ücretinin tahsili istemine ilişkindir.
Davacının davalı Türk Telekomünikasyon AŞ işyerinde 399 sayılı KHK’ya göre sözleşmeli statüde tekniker unvanı ile çalıştığı, 2000 yılında imzaladığı hizmet akti ile iş mevzuatına tabi hale geldiği, hizmet aktinde yine unvanının tekniker olarak yazılı olduğu, iş mevzuatına kapsam içi olarak geçtiği, sendika üyesi olarak TİS’den de yararlandığı konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Mahkemece kapsam dışı teknik uzman seviyesinde çalıştığı kabul edilerek kapsam içi olduğu tarihten 15.8.2004 tarihine kadar kapsam dışı teknik uzmana ödenen ücret ile davacıya ödenen ücret farkının ve buna bağlı olarak akti ve yasal ikramiye ile fazla mesai farkı yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Özel Dairece; Davalının %51 hissesinin 14.11.2005 tarihinde özelleştirildiği ancak bu tarihe kadar kamu kurumu niteliğinde bulunduğu, davacının da kapsam dışı statüde çalıştığı, Uyuşmazlık Mahkemesinin 22.1.1996 gün ve 1996/1 E, 1996/1 K sayılı ilke kararı uyarınca dava konusu uyuşmazlığın çözüm yerinin idari yargı olduğu gerekçesi ile hüküm bozulmuştur.
Uyuşmazlık; Davaya bakma görevinin Adli Yargıya mı yoksa İdari Yargıya mı ait olduğu noktasında toplanmaktadır.
4502 sayılı Yasa’nın Geçici 4.maddesinde yer verilen “Bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihte Türk Telekom’da 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye tabi olarak kadrolu veya sözleşmeli personel statüsünde çalışmakta olanlardan isteyenler iş mevzuatına tabi personel statüsüne geçirilir. İş mevzuatına tabi personel statüsüne geçmek istemeyenlerin mevcut statü, sosyal ve özlük haklarıyla istihdamlarına devam olunur.” hükmü ile, iş mevzuatına geçmek istemeyen 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye tabi kadrolu veya sözleşmeli personelin statüleri, sosyal ve özlük hakları korunmak suretiyle ve görevde yükselmelerine de olanak sağlayacak biçimde düzenlenmiştir.
Davacı Türk Telekomünikasyon AŞ işyerinde 399 sayılı KHK’ya göre sözleşmeli statüde tekniker unvanı ile çalışırken 29.01.2000 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 4502 sayılı Kanunun geçici 4.maddesi hükmü uyarınca, 2000 yılında kendi iradesi ile imzaladığı hizmet akti ile iş mevzuatına tabi hale gelmiştir.
406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunun Değişik 1.maddesinin 7.fıkrasında, “Türk Telekom, bu Kanun ve Özel Kanun hükümlerine tabi bir anonim şirkettir. Bu Kanun hükümleri saklı kalmak üzere kamu iktisadi teşebbüsleri de dahil, sermayesinin yarısından fazlası kamuya ait olan kamu kurum, kuruluş ve ortaklıklarına uygulanan mevzuat Türk Telekom’a uygulanmaz” hükmüne yer verilerek, Türk Telekom’a özgü farklı bir statü oluşturulmuştur.
Aynı Kanunun Ek 22.maddesinin, Değişik 1/a. fıkrasında ise, “Personelin statüsü: (Ek ibare: 12/05/2001-4673/6 md.) Türk Telekom’daki kamu payı %50’nin altına düşünceye kadar, Türk Telekom Yönetim Kurulu üyeliklerine atanacaklarda Devlet memurluğuna atanabilme genel şartlarına sahip olma ve en az dört yıllık yüksek öğrenim görme şartları aranır. (Mülga ikinci ve üçüncü cümle: 16/6/2004-5189/12) Bunların dışında kalan personel iş mevzuatı uyarınca istihdam edilir. İş mevzuatına göre istihdam edilenlere ilişkin kayıt ve şartlar Yönetim Kurulu tarafından tayin olunur.” hükmü öngörülmüştür.
Türk Telekom Yönetim Kurulu, anılan Yasa hükmü doğrultuşunda yaptığı düzenlemeyle iş mevzuatına göre istihdam edilenleri kapsam içi ve kapsam dışı olarak sınıflandırmıştır. Ancak, bu sınıflandırma sonucu kapsam dışı sayılan personel de yine bütünüyle iş mevzuatına tabi olarak istihdam edilmekte olup, söz konusu personelin Türk Telekom’un statüsü itibariyle kamu personeli sayılmaları mümkün görülmemektedir.
Öte yandan, Türk Telekom personelinin statüsünü belirleyen 406 sayılı Kanunun ek 22.maddesinin 4502 sayılı Kanunla 29.01.2000 tarihinde yürürlüğe konulduğu gözetildiğinde, bu Kanun hükümlerinin yürürlükte olmadığı sırada verilen Uyuşmazlık Mahkemesi Genel Kurulu’nun 22.1.1996 günlü, E:1995/1, K:1996/1 sayılı ilke kararının dava konusu uyuşmazlıkta uygulanma olanağı bulunmamaktadır.
Davacı, Davalı Türk Telekomünikasyon AŞ işyerinde 399 sayılı KHK’ya göre sözleşmeli statüde tekniker unvanı ile çalıştığı sırada 29.01.2000 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 4502 sayılı Kanunun Geçici 4.maddesinden yararlanarak, 2000 yılında kendi iradesi ile imzaladığı hizmet akti ile iş mevzuatına tabi hale gelmiştir. Davaya konu edilen alacaklar davacının iş mevzuatına geçtiği tarihten sonraki döneme ait alacakları içermektedir.
406 sayılı Yasada, 4502 sayılı Yasa ile getirilen ek madde 22 ve geçici madde 4 de iş yerinde uygulanacak personel rejimi düzenlenmiştir.
Davalı Türk Telekom AŞ.de uygulanmakta olan personel rejimi;
Kadrolu personel ve iş mevzuatına geçen ve bu mevzuata tabi olarak çalışan personel olmak üzere ikiye ayrılmaktadır.
Kadrolu personel; 657 sayılı yasaya tabi çalışan devlet memurları ile 399 sayılı KHK hükümlerine göre çalışan sözleşmeli personeli kapsamaktadır.
İş Mevzuatına Geçen Ve Bu Mevzuata Tabi Olarak Çalışan Personel ise; toplu iş sözleşmesi kapsamına dahil edilen sendikalı olması zorunlu, kapsam içi denilen personel ile toplu iş sözleşmesi kapsamına dahil edilmeyen, kapsam dışı denilen personeli kapsamaktadır.
İş mevzuatına tabi olarak çalışan personelin neye göre TİS kapsamı içinde veya dışında olacağı da TİS hükümlerine göre belirlenmiştir.
Dolayısıyla 399 sayılı KHK uyarınca çalışan sözleşmeli personel ile iş mevzuatına tabi olarak çalışan kapsam içi ve kapsam dışı personelin hukuki durumu aynı değildir.
Karışıklık iş mevzuatına tabi olarak çalışan kapsam dışı personele daha sonradan verilen bir başka kamu kurumuna nakil hakkından kaynaklanmaktadır.
Yani özelleştirmenin tamamlandığı tarih olan 14.11.2005 tarihine kadar, çalışanın istediği veya istihdam fazlası olarak değerlendirilen işverenin talebi ile Devlet Personel Dairesi Başkanlığına bildirilen ve özelleştirme ile birlikte bir başka kamu kurum veya kuruluşuna nakli sağlanan personel ile ilgili anlaşmazlıklarda idari yargının görevli olduğu konusunda bir kuşku bulunmamaktadır.
Ancak Devlet Personel Dairesi Başkanlığına bildirilmemiş ve özelleştirmeden sonra da iş yerinde çalışmaya devam eden gerek kapsam içi, gerekse kapsam dışı personel ile ilgili uyuşmazlıklarda adli yargı görevlidir. Çünkü gerek kapsam içi olsun, gerekse kapsam dışı olsun bu tür çalışanlara iş mevzuatı hükümleri uygulanacaktır. Bu tür uyuşmazlıkların tek bir yargı yerinde görülmesi ve çözümlenmesinde de gerek hukuki istikrar gerekse usul ekonomisi ilkeleri yönünden büyük yarar bulunduğu da kuşkusuzdur. Yukarıda da izah edildiği gibi bu personel ile ilgili artık idari değil, adli yargı görevlidir.
Danıştay’ın son yıllarda verdiği kararlarda bu yöndedir. (Danıştay 5.Dairesinin 01.04.2008 tarih, 2007/7257 Esas, 2008/1798 karar sayılı kararı)
Bu nedenle, iş mevzuatına tabi hizmet akdi imzalamak suretiyle çalışan davacı ile davalı Türk Telekom arasındaki uyuşmazlığın görüm ve çözümü adli yargıya ait olduğundan Yerel Mahkemenin adli yargının görevli olduğu yönündeki kararında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ne var ki, işin esasına yönelik davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerekmektedir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemenin görevli olduğu yönündeki kararı doğru olmakla birlikte işin esasına yönelik davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Yargıtay 9.Hukuk Dairesine Gönderilmesine, 08.10.2008 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.