YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2005/9
KARAR NO : 2005/41
KARAR TARİHİ : 09.02.2005

Mahkemesi : Şişli 1.Asliye Hukuk Mahkemesi
Günü : 4.5.2004
Sayısı : 101-348

Taraflar arasındaki “Manevi Tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli 1. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın görevsizlik nedeniyle Reddine dair verilen 29.4.2003 gün ve 2002/819 E, 2003/597 K. sayılı kararın incelenmesi Davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 6.11.2003 gün ve 2003/13154 E, 12891 K. sayılı ilamı ile;
(…Dava, tazminat istemine ilişkindir. Davacı, davalı şirketteki iş akdi sona erdikten sonra şirketin bilgisayar sisteminden şirkette insan kaynakları direktörü olan diğer davalı E. A. A. kullanıcı adıyla ve şirket yollayıcı gösterilerek bir çok şirkete gönderilen mesajda kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuş, yerel mahkemece dava iş akdinden kaynaklandığından ve İş Mahkemesi görevli olduğundan görevsizlik nedeni ile dava dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Dosyada mevcut bilgi ve belgelerden davacının B. In.A.Ş.’de finans sorumlusu olarak çalışırken 9/4/2002 tarihinde iş akdi feshedilerek yasal haklarının ödenmesinden sonra 11.4.2002 tarihinde şirketin bilgisayar sisteminden, diğer davalı kullanıcı şirket ise yollayıcı gösterilerek bir çok şirkete gönderilen mesajın davacının geleceğe yönelik haklarına saldırı niteliğinde olduğu görülmektedir. Davacı davalıların kişisel kusuruna dayanmış olup, mesaj iş akdinin sona ermesinden sonra yayınlandığından davaya genel hükümlere göre bakılması gerekirken görevsizlik kararı verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir…)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç :Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 9.2.2005 gününde, oybirliği ile karar verildi.