YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2005/73
KARAR NO : 2004/88
KARAR TARİHİ : 23.02.2005
Mahkemesi
:
Balıkesir Asliye 1.Hukuk Mahkemesi
Günü
:
2.11.2004
Sayısı
:
2004/679-921
Taraflar arasındaki “taviz bedelinin istirdadı ” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Balıkesir Asliye 1.Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 19.12.2003 gün ve 2003/728-872 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3.Hukuk Dairesinin 18.9.2004 gün ve 4053-5346 sayılı ilamı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, istirdat istemine ilişkin olup, dava dilekçesinde harca esas dava değeri 16.138.000.000 TL. olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden 217.870.000 TL. nispi karar ve ilam harcı ödenmiştir.
Mahkemece, gerek 19.12.2003 gün ve 2003/728-872 sayılı önceki kararda ve gerekse 2.11.2004 gün ve 2004/679-921 sayılı direnme kararında, davanın kabulüne, bakiye 653.572.000 TL. harcın davalıdan tahsiline hükmedildiği halde, her iki hükmü temyiz eden davalıdan 10.100.000 TL. maktu temyiz harcı alındığı görülmektedir.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434/3. maddesine göre, temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenmelidir. Bu hükümdeki “…Harç ve giderlerin tamamı ödenir” ifadesinin anlamı, karar ve ilam harcının tamamının değil, dörtte bir oranındaki temyiz harcının tamamının ödeneceğidir (10.5.1965 gün ve 1965/1-1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı).
Nispi harca tabi davalarda verilen esasa ilişkin hükümlerin temyizi sırasında, mahkeme kararında gösterilen nispi karar ve ilam harcının dörtte biri, temyiz harcı olarak peşin alınır. Yargıtay Daireleri ve Hukuk Genel Kurulu, bu konuda bir temyiz itirazı olmasa dahi, Yasa uyarınca alınması gereken miktarda temyiz harcının temyiz edenden alınmış olup olmadığını resen inceler.
Bu inceleme sonucunda, alınan temyiz harcının eksik olduğu belirlenirse, yapılması gereken, bu eksikliğin tamamlanması için dosyanın Yerel Mahkemeye geri çevrilmesidir. Zira, Harçlar Kanununun 32. maddesine göre, yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe, müteakip işlemler yapılmaz. Bozulan önceki hükme ilişkin temyiz incelemesi sırasında, harç eksikliğinin Özel Dairece gözetilmemiş olması da, direnme kararını temyizen inceleyecek olan Hukuk Genel Kurulu’nun bu yönden denetim yapmasına engel değildir.
Somut olayda, Yerel Mahkemece, davanın hukuksal niteliğine uygun şekilde, başlangıçta davacının bildirdiği dava değeri üzerinden nispi karar ve ilam harcı alınmasına; bozulan önceki hükümde ve direnme kararında bakiyesinin de tahsiline karar verilmesine rağmen, önceki hükmün ve direnme kararının temyizi sırasında, temyiz edenden maktu temyiz harcı alınmıştır.
Hal böyle olunca, direnme kararını temyiz eden davalıdan, yukarıda açıklanan şekilde nispi temyiz harcının, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434/3. maddesi çerçevesinde istenilip tahsil edilmesi ve temyiz incelemesi yapılmak üzere yeniden gönderilmesi için, dosyanın Yerel Mahkemeye geri çevrilmesi gerekir.
SONUÇ: Dosyanın, yukarıda açıklanan temyiz harcına ilişkin eksiklik tamamlandıktan sonra yeniden gönderilmek üzere, Yerel Mahkemeye GERİ ÇEVRİLMESİNE, 23.2.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.