YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2005/673
KARAR NO : 2005/617
KARAR TARİHİ : 16.11.2005

Mahkemesi : Aliağa Asliye Hukuk Mahkemesi
Günü : 31.05.2005
Sayısı : 2005/305 E- 173 K.
Taraflar arasındaki “terk nedeniyle boşanma” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Aliağa Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 30.09.2003 gün ve 2001/4133 E. 2003/3009 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 27.09.2004 gün ve 2004/9473-10726 sayılı ilamı ile;
(…4722 sayılı Kanunun 1.maddesi hükmü de dikkate alındığında olaya 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi hükümlerinin uygulanması gerekir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplene ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Türk Kanunu Medenisi döneminde evin seçimi kocaya aittir. (TKM.md.152) Buna göre jandarma, muhtarlıkça tutulan tutanaklar ve dinlenen tanık beyanları ile davet edilen evin oturmaya elverişli olduğu anlaşılmaktadır.Terk unsurları gerçekleşmiş olup ihtar usulüne uygundur.Davalı kadın kanuni süre içerisinde haklı bir neden göstermeden ihtara uymamıştır.Türk Kanunu Medenisinin 132.maddesi koşulları oluştuğundan davanın kabulü gerekirken yazılı şekilde reddi doğru görülmemiştir.
3-4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4/1 maddesi; 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere (MK.md.118-395, 5133 S.MK.md.2-3) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını, geçici 1.maddesi de; sonuçlanmamış davaların yetkili ve görevli aile mahkemesine devredileceğini hükme bağlamıştır.Karar bozulmakla sonuçlanmamış hale gelmiştir.Bu açıklama karşısında işin görev yönünün de düşünülmesi zorunludur.
Temyiz edilen hükmün 2.bentte gösterilen nedenlerle bozulmasına…)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN :Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, terk nedeniyle boşanma istemine ilişkindir.
Davacı vekili, davalının evliliğin kendisine yüklediği görevleri yerine getirmemek amacıyla evi terk ettiğini ileri sürmüş, boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuş, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak kurulan hüküm Özel Dairece, yukarda yazılı gerekçeyle bozulmuştur.
Yerel mahkeme, Aliağa İlçesinin aile mahkemesi kurulamayan yerlerden olması nedeniyle asliye hukuk mahkemesi olarak yargılama yapılıp, hüküm kurulduğunu vurgulayarak, direnme kararı vermiştir.
Aile mahkemelerinin görevine giren işlerdeki yargılama usulü, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev Ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’da düzenlenmiştir.
Anılan Kanunun 2.maddesinde “…Aile Mahkemeleri, Adalet Bakanlığınca Hakimler ve Savcılar
Yüksek Kurulu’nun olumlu görüşü alınarak her ilde ve merkez nüfusu yüzbinin üzerindeki her ilçede, tek hakimli ve asliye mahkemesi derecesinde olmak üzere kurulur. Aile mahkemelerinin yargı çevresi, kurulduğu il ve ilçenin mülkî sınırlarıyla belirlenir. Ancak yargı çevresi, Adalet Bakanlığının teklifi üzerine Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca değiştirilebilir.
Gerektiğinde birinci fıkradaki usule göre, bir yerdeki aile mahkemesinin birden çok dairesi kurulabilir. Bu durumda daireler numaralandırılır. Aile mahkemesi kurulamayan yerlerde bu Kanun kapsamına giren dava ve işlere, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca belirlenen asliye hukuk mahkemesince bakılır.
Aile mahkemelerinde bir yazı işleri müdürü ile yeteri kadar Personel bulunur…” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda, Aliağa İlçesinde aile mahkemesi kurulmadığı açıktır. Ne var ki, bu tür uyuşmazlıklara aile mahkemelerinde bakılacağı 4787 sayılı Kanunun 4/1.maddesinde hükme bağlandığına göre, mahkemece davaya aile mahkemesi sıfatıyla bakıldığının ara kararıyla karar altına alınması ve davada anılan Kanunun 7.maddesinde öngörülen usul hükümlerinin uygulanması, ayrıca da karar başlığında davaya aile mahkemesi sıfatıyla bakıldığının gösterilmesi gerekir.
Açıklanan hususlar yerine getirilmeksizin işin esası hakkında sonuca gidilmesi doğru değildir. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarda gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 16.11.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.