Yargıtay Kararı Hukuk Genel Kurulu 2005/410 E. 2005/422 K. 29.06.2005 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2005/410
KARAR NO : 2005/422
KARAR TARİHİ : 29.06.2005

Mahkemesi: Mersin İş Mahkemesi
Günü : 24.03.2005
Sayısı: 1278-181
Taraflar arasındaki “tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Mersin İş Mahkemesi’nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 17.12.2003 gün ve 2003/1056 E,- 1035 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesi’nin 28.12.2004 gün ve 2004/7852-24483 sayılı ilamiyle;
(…1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Davacı, davalı işyerinde sürekli çalıştığını iddia ederek hizmet tespiti isteğinde de bulunmuştur. Mahkemece bu talep tefrik edilerek hizmet süresinin SSK.na bildirilen kadar olduğu vurgulanarak davanın reddine karar verilmiştir. İşçilik alacaklarına ilişkin kararın gerekçesinde de çalıştığı sürenin SSK.na bildirilen kadar olduğu belirtilmiştir.
Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hizmet süresi, işe giriş ve fesih tarihleri arasında aralıksız çalıştığı şeklinde hesaplanmış, kıdem, ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin ve fazla mesai alacağı da bu süreye göre belirlenmiştir.Kabulüne karar verilen sözkonusu alacakların SSK.na bildirilen süre üzerinden hesaplanmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir…)
Bilirkişiden bu konuda ek rapor alınmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir.
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle davacının 01.06.1998 ila 07.10.2001 tarihleri arasında sürekli çalıştığının Mersin İş Mahkemesi’nin 08.07.2003 gün ve 2003/439-500 sayılı kesinleşmiş ilamı ile saptanmış olmasına göre, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
S O N U Ç: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına 29.06.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.