YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2005/235
KARAR NO : 2005/293
KARAR TARİHİ : 27.04.2005
Mahkemesi
:
Ankara 4.İş.Mahkemesi
Günü
:
17.2.2005
Sayısı
:
289-68
Taraflar arasındaki “alacak” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 13.5.2004 gün ve 2003/1252-2004/1027 sayılı kararın incelenmesi taraflar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 21.12.2004 gün ve 17579-29030 sayılı ilamı ile,
(…1.Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacı gazetecinin çalıştığı son 3.5 yıl için fazla çalışma ücreti ile bayram ve genel tatil ücretleri hesaplanmıştır.Söz konusu alacakların gününde ödenmemesi sebebiyle günlük yüzde beş fazlası da bilirkişi tarafından belirlenmiş, mahkemece %60 oranında indirim yapıldıktan sonra fazla çalışma yüzde beş fazlası olarak 142.100.000.000TL, bayram ve genel tatil ücretleri yüzde beş fazlası olarak da 9.600.000.000TL hüküm altına alınmıştır.Belirtmek gerekir ki,davacı gazetecinin çalıştığı bu süre içinde bu alacağını yasal yollardan talep etmemesi sonucu anılan alacak yüksek meblağlara ulaşmıştır. Hesaplamaya konu asıl alacak miktarı da dikkate alındığında, yapılan indirime rağmen hüküm altına alınan yüzde beş fazlaya dair miktarlar yine de yüksektir. Mahkemece, fazla çalışma ile bayram ve genel tatil ücretleri yönünden hesaplanan günlük yüzde beş fazlaya dair miktarlardan daha yüksek bir oranda indirim yapılarak sonuca gidilmelidir…)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 27.4.2005 gününde oyçokluğuyla karar verildi.