YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2005/18
KARAR NO : 2005/77
KARAR TARİHİ : 16.02.2005
Mahkemesi
:
Adana 1.İş Mahkemesi
Günü
:
29.4.2004
Sayısı
:
2004/411-578
Taraflar arasındaki “tesbit” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Adana 1.iş Mahkemesince davanın reddine dair verilen 14.4.2003 gün ve 2001/538, 2003/459 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10.Hukuk Dairesinin 25.12.2003 gün ve 2003/8661-9806 sayılı ilamı ile,
(…Mahkeme davanın reddine karar verirken Türkiye ile Hollanda arasında imzalanan 01.02.1968 yürürlük tarihli Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin 19.maddesine dayanmış bulunmaktadır. Söz konusu madde malullük sigortası ile ilgili olup birbirini izleyen veya münavebeli sürelerle iki ülke mevzuatına tabi olarak sigortalı olan kişinin iş göremezlik halinin gerçekleştiği tarihte tabi bulunduğu mevzuata göre malullük aylığının bağlanacağı kuralını getirmiştir.
Somut olayda ise davacı 2147 sayılı Yasa’dan yararlanmak suretiyle borçlandığı 4.410 günlük prim ödeme gün sayısının değerlendirilmesini ve buna göre kendisine yaşlılık aylığı bağlanmasını istemektedir. Görüldüğü gibi burada davacının malullük aylığı istemi sözkonusu değildir. Bu durumda davacının yurt dışında malullük aylığı aldığından bahisle ve sözleşme hükümlerine dayanılarak davanın reddine karar verilemeyeceği açıktır.
2147 sayılı Yasa’da borçlanmanın geçerliliği için yurda kesin dönüş koşulu öngörülmediğine göre davacının Türkiye’de gerçekleşen sigortalılık süresi ile askerlik ve yurtdışı borçlanması dikkate alınarak yaşlılık aylığı koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılması ve varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yerinde görülmeyen gerekçeyle davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır…) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmişti
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve
dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 16.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.