Yargıtay Kararı Hukuk Genel Kurulu 2005/164 E. 2005/194 K. 23.03.2005 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2005/164
KARAR NO : 2005/194
KARAR TARİHİ : 23.03.2005

Mahkemesi

:

İzmir 1.Sulh Hukuk Mahkemesi

Günü

:

22.11.2004

Sayısı

:

833-1620

Taraflar arasındaki “verasetin iptali” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda;İzmir 1.Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 23.12.2003 gün ve 2003/875-1539 E.K. sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 11.3.2004 gün ve 2058-3099 sayılı ilamı ile,
(…Mirasçılık ve mirasın geçişi, miras bırakanın ölümü tarihinde yürürlükte olan hükümlere göre belirlenir (4722 S.K. md.17).
Hangisinin evvel veya sonra öldüğü tayini mümkün olmaksızın ölenler bir anda ölmüş sayılırlar (TKM.md.28/2). Miras ölümle açılır (TKM.md.517/1). Mirasçı olabilmek için miras bırakanın ölüm tarihinde sağ olmak lazımdır (TKM.md.522). Şu halde aynı anda ölenlerin biri diğerine mirasçı olamazlar.
Tanık beyanları çelişkili olduğu gibi, bunların değerlendirilmesini de içeren Adli Tıp Kurumu 1.İhtisas Kurulu raporundan her üç cesede detaylı otopsi yapılmadığından birlikte ölüm karinesinin aksine tıbbi bulgu saptanamadığı belirlenmiştir.
Bu durum karşısında, O. R.ve G.n aynı anda öldüklerinin ve birinin diğerine mirasçı olamayacağının kabulü gerekir.
Davanın kabulü gerekirken reddi ve yazılı gerekçelerle hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir…)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacılar vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 23.3.2005 gününde oyçokluğuyla karar verildi.