YARGITAY KARARI
DAİRE : Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2005/124
KARAR NO : 2005/192
KARAR TARİHİ : 23.03.2005
Mahkemesi
:
Tire Asliye Hukuk Mahkemesi
Günü
:
10.5.2004
Sayısı
:
2003/539-2004/278
Taraflar arasındaki “tapu iptali ve tescil” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Tire Asliye Hukuk Mahkemesi’nce davanın kabulüne dair verilen 27.12.2002 gün ve 12-692 E.K. sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 1.Hukuk Dairesi’nin 4.6.2003 gün ve 6075-6737 sayılı ilamıyla;
(…Dava, muris muvazaası, hukuksal nedenine dayalı pay oranında iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece,davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, miras bırakan A.nin eşi A.G.’e 10.05.1996 tarihinde geniş yetkili vekaletname verdiği, vekil A.G.’in 29.05.1996 günü kendisine asaleten, A.’ye vekaleten dava konusu taşınmazdaki 3/7 şer payları, yani toplam 6/7 payın tamamını M. A.ve S.K.’e satış suretiyle temlik ettiği, anılan 6/7 payın yeniden 3/7 şer pay itibariyle alıcılar adına tescil edildiği, M.e ait 3/7 payın daha sonra 08.09.1989 tarihinde davalıya aktarıldığı, murisin satıma ihtiyacının bulunmadığı, ara alıcı M.’in dava konusu taşınmaza hiç tasarruf etmediği, değerler arasında açık ve aşırı fark bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle, olayda muvazaa olgusunun kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Ancak, akit tablosunun incelenmesinden, miras bırakan ile vekile ait payların birleştirilerek, M. ve S.ye devredildiği, tescil aşamasında yeniden paylaşıldığı gözlenmektedir. Bu durumda, miras bırakan A.ye ait payın tümüyle M.e ve sonrada davalıya geçtiğini kabul etme olanağı yoktur.
Hal böyle olunca, murise ait payın yarısından, davacının payı oranında iptal ve tescile karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde hüküm kurulması doğru değildir…)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan gerekçelerle ONANMASINA ve aşağıdaki dökümü yazılı (260.890.000) lira bakiye temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.3.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.