YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2022/95
KARAR NO : 2022/640
KARAR TARİHİ : 17.10.2022

YARGITAY

02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
“Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez” cümleleri eklenmiş, aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna;
“(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.
(2) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Ceza Genel Kurulunda bulunan dosyalar kararına direnilen daireye gönderilir.
(3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” biçiminde Geçici 10. madde eklenmiştir.
Sanık … ın nitelikli cinsel saldırı suçundan TCK’nın 102/2, 43, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 6 yıl 15 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, mahsuba ve hak yoksunluğuna ilişkin … 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 12.11.2014 tarihli ve 54-188 sayılı hükmün sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesince 20.05.2015 tarih ve 1033-6586 sayı ile;
“…Müracaatın yapılış şekli ve zamanı, sanığın atılı suçu kabul etmediği yönündeki savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın nitelikli cinsel saldırı suçunu işlediğine dair katılanın soyut beyanları dışında cezalandırılmasına yeter her türlü şüpheden uzak, kesin inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 23.10.2015 tarih ve 175-162 sayı ile bozmaya direnerek sanığın ilk hüküm gibi cezalandırılmasına karar vermiştir.
Direnme kararına konu bu hükmün de sanık müdafileri ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yalnızca sanık müdafilerinin temyiz itirazlarının değerlendirildiği 15.01.2016 tarihli ve 424163 sayılı “bozma” istekli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gelen dosya, Ceza Genel Kurulunca 14.12.2016 tarih ve 111-1685 sayı ile 6763 sayılı Kanun’un 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesince 19.02.2020 tarih ve 437-1332 sayı ile direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına iade edilen dosya Ceza Genel Kuruluna gönderilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 18.11.2021 tarih ve 152-570 sayı ile hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından da temyiz edilmiş olması nedeni ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca Cumhuriyet savcısı tarafından ileri sürülen temyiz nedenlerinin de değerlendirildiği ek tebliğname düzenlenmesinin sağlanması ve Özel Dairece direnme kararının yerinde görülüp görülmediğine ilişkin değerlendirme yapıldıktan sonra dosyanın, Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.02.2020 tarihli ve 424163 sayılı ek tebliğnamesi ile Cumhuriyet savcısının temyizine ilişkin değerlendirme yapılarak dosya, 18.11.2021 tarih ve 152-570 sayılı kararımızda belirtildiği üzere Özel Daireye gönderilerek direnme kararının yerinde görülüp görülmediğine ilişkin değerlendirme yapıldıktan sonra Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi gerekirken yanlışlıkla Özel Daireye gönderilmeksizin doğrudan Ceza Genel Kuruluna gönderildiği anlaşılmıştır.
Bu nedenle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.11.2021 tarih ve 152-570 kararı uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.02.2022 tarihli ek tebliğname üzerine Ceza Genel Kuruluna gönderilen ve öncelikle dairesince incelenmesinde zorunluluk bulunan dosyanın, YARGITAY 9. CEZA DAİRESİNE GÖNDERİLMESİ için Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine 17.10.2022 tarihinde karar verildi.