YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2013/123
KARAR NO : 2014/105
KARAR TARİHİ : 04.03.2014

Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 11. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 06.04.2010
Sayısı : 807-411

Dolandırıcılık suçundan sanıklar … ve …’in 5237 sayılı TCK’nun 157/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 4.160 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmalarına ilişkin, Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 26.06.2008 gün ve 210-438 sayılı hükmün, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 28.09.2009 gün ve 14583-10897 sayı ile;
“…Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine:
Sanıklar müdafiinin 27.06.2008 günlü oturumda lehe hükümlerin tatbikini istemesine rağmen cezanın ertelenip ertelenmeyeceğine ilişkin bir karar verilmemesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise 06.04.2010 gün ve 807-411 sayı ile;
“Yargıtay 11. Ceza Dairesi’nin 28.09.2009 tarih 14583-10897 esas ve karar sayılı ilamında, sanıklar Hasan ve Özgür hakkındaki kararların bozma gerekçesi olarak, cezaların ertelenip ertelenmeyeceği hususunda bir karar verilmemesi gösterilmiş ise de, bu hususun 26.06.2008 tarihli mahkememiz kararı hüküm fıkrasının sanıklar Hasan ve Özgür hakkındaki 2. bendi, 3. paragrafında değerlendirilmiş olduğu” gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Hükmün sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2013 gün ve 73226 sayılı “onama” istemli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanıkların dolandırıcılık suçundan TCK’nun 157/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 4160 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmalarına karar verilen somut olayda Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; yerel mahkemenin ilk hükmünde erteleme konusunda bir karar verilip verilmediğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından; 26.06.2008 tarihli ilk hükümde sanıkların mahkumiyetine karar veren yerel mahkemece; “sanıklar Hasan ve Özgür hakkında, müştekinin zararının kısmen karşılanmış olması ve müşteki beyanına göre TCK’nun 168. maddesinin uygulanmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına veya hürriyeti bağlayıcı cezanın ertelenmesine takdiren yer olmadığına” şeklindeki gerekçeyle verilen cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verildiği, yine aynı gerekçeyle direnme kararında da verilen cezanın ertelenmesine yer olmadığına hükmolunduğu, anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, yerel mahkemece 26.06.2008 günlü ilk hükümde sanıklar hakkında hükmolunan hürriyeti bağlayıcı cezanın ertelenmesine yer olmadığına gerekçesi gösterilmek suretiyle karar verilmiş olduğu hususu sabit olup, yerel mahkeme direnme hükmünün gerekçesinin isabetli olduğuna ve dosyanın incelenmek üzere Özel Daireye gönderilmesine, karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.04.2010 gün ve 807-411 sayılı direnme hükmünün gerekçesinin İSABETLİ OLDUĞUNA,
2- Dosyanın, incelenmek üzere Özel Daireye gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.03.2014 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.