YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2011/16
KARAR NO : 2011/17
KARAR TARİHİ : 01.02.2011

İtirazname : 2010/314850
Yargıtay Dairesi : 8. Ceza Dairesi
Mahkemesi : ANTALYA 6. Asliye Ceza
Günü : 08.10.2009
Sayısı : 414-1226
Sanık E. B.ın cebir, tehdit ve hile kullanmak sureti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı TCY’nın 109/2 ve 109/3-b. maddeleri uyarınca 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, mükerrir olması nedeniyle verilen cezanın TCY’nın 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra başlamak üzere denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,
5237 sayılı TCY’nın 53/1 maddesinin a, b, d ve e bendlerinde belirtilen haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c bendindeki haklarının ise koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan yasaklanmasına, tutuklulukta ve gözetimde geçirdiği sürelerin 63. madde gereğince cezasından mahsubuna, adli emanetin 2009/4489 sırasında kayıtlı suçta kullanılan iki adet naylon ip ve bir adet zincirin 54. madde uyarınca müsaderesine ilişkin, Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 08.10.2009 gün ve 414-1226 sayılı hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 30.06.2010 gün ve 7618-9582 sayı ile;
“5237 sayılı TCK’nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirdiğinden hükmün CMUK’nun 321. maddesi gereğince (bozulma¬sına), ancak bu aykırılığın CMUK’nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine Sanığın 5237 sayılı TCK’nun 53/1. madde ve fıkrasında sayılan hakları kullan¬maktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay C.Başsavcılığınca 12.01.2011 gün ve 314850 sayı ile;
Mükerrirliğe esas alınan, Antalya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/1510 esas, 2007/1457 karar sayılı ilamının kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrür oluşturmayacağı gerekçeleri ile itiraz yasa yoluna başvurularak, Özel Daire düzelterek onama kararının kaldırılması ile Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.10.2009 tarih ve 414-1226 sayılı kararının bozulmasına, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hukuka aykırılıklar yönünden 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesine dayanılarak, hükmün 5237 sayılı TCY’nın 53. maddesi ve tekerrür uygulaması yönünden düzeltilerek onanmasına karar verilmesi talep olunmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulu’nca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, kesin nitelikteki mahkûmiyetin tekerrüre esas alınıp alınamayacağı noktasında toplan¬maktadır.
5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 305. maddesinin 1. fıkrasının 2. bendi uyarınca, ikibin liraya kadar (ikibin dahil) adli para cezasına ilişkin hükümler kesin olup, aynı maddenin 2. fıkrası gereğince de, kesin olan bu hükümler tekerrüre esas olamazlar.
Dosyanın incelenmesinde,
Tekerrüre esas alınan ilamın, Antalya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin, 5237 sayılı TCY’nın 179/2, 50 ve 52. maddeleri uyarınca hükmettiği 600 TL kesin nitelikteki adli para cezasından ibaret olan ve 29.11.2007 tarihinde kesinleşmiş bulunan, 20.11.2007 gün ve 1510-1457 sayılı bu hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle 1412 sayılı CYUY’nın 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas oluşturmayacağı anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazı yerinde olup, kabulü ile Özel Daire kararının kaldırılması, Özel Dairece saptanan 5237 sayılı TCY’nın 53. maddesinin uygulamasına ilişkin hukuka aykırılık da eklenerek, yerel mahkeme hükmünden, “sanık hakkında verilen cezanın TCY’nın 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra başlanmak üzere denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkartılması ve TCY’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın düzeltilmesi suretiyle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 30.06.2010 gün ve 7618-9582 sayılı düzelterek onama kararının KALDIRILMASINA,
3- Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.10.2009 gün ve 414-1226 sayılı hük¬münün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bu konularda, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesindeki yetkiye istinaden hüküm¬den 5237 sayılı TCY’nın 53. maddesinin uygulan¬masına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “sanığın 5237 sayılı TCY’nın 53/1. madde ve fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine” ibaresinin eklenmesine ve “mükerrirlere özgü infaz rejiminin tatbikine ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kısım çıkartılmak suretiyle hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4- Dosyanın Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.02.2011 günü yapılan müzakerede oybirliği ile karar verildi.