YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2010/85
KARAR NO : 2010/150
KARAR TARİHİ : 15.06.2010

İtirazname 2006/320151
Yargıtay Dairesi : 3. Ceza Dairesi
Mahkemesi : DATÇA Asliye Ceza
Günü : 07.02.2006
Sayısı : 93-29
Sanık S. L.in, kasten yaralama suçundan 765 sayılı TCY’nın 456/4 ve 457/1. maddeleri uyarınca 2 ay 20 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve 5237 sayılı TCY’nda tekerrürden dolayı ceza artırımı ile ilgili hiçbir düzenleme bulunmadığından cezasının tekerrürden dolayı artırılmasına yer olmadığına ilişkin, Datça Asliye Ceza Mahkemesince verilen 07.02.2006 gün ve 93-29 sayılı hükmün yerel Cumhuriyet savcısı tarafından sanık S..aleyhine temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 22.02.2010 gün ve 17409-3040 sayı ile;
“…Sanık S.. L..’in mahkûmiyetine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sabıka ilamındaki ceza infaz edilmediğinden sanık hakkında 765 sayılı TCK’nun 81. maddesi uygulanmayacağından tebliğnamedeki düşünceye itibar edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına…” karar verilmiştir.
Yargıtay C.Başsavcılığı ise, 06.04.2010 gün ve 320151 sayı ile;
“Sanık S..L.. hakkında tekerrüre esas Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 16.07.2002 gün ve 2002/403 esas, 2002/976 karar sayılı 01.11.2002 tarihinde kesinleşen ilamı ile 765 sayılı TCK’nun 466/1, 36, 647 sayılı Yasanın 4/5. maddeleri uyarınca 218.104.080 TL. ağır para cezası verilmiş olup, Ankara C.Başsavcılığının 23.12.2004 gün ve 2002/4-15707 sayılı cevabi yazısına göre para cezası 18.06.2003 tarihinde infaz edilmiş olduğu halde Yüksek dairece sabıka kaydındaki ceza infaz edilmediğinden sanık hakkında 765 sayılı TCK’nun 81. maddesinin uygulanamayacağı görüşünün mevcut duruma uygun düşmediği görülmüştür” görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurularak Özel Daire onama kararının kaldırılması ve yerel mahkeme hükmünün bozulması isteminde bulunmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme; sanık S..L.. hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükme hasren yapılmıştır.
Sanık S..L..’in, 10.08.2003 tarihinde B..Ç..’ı üç gün iş ve gücünden kalacak şekilde kasten yaraladığı konusunda bir duraksama yaşanmayan olayla ilgili olarak; Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında ortaya çıkan uyuşmazlık, lehe yasanın 765 sayılı Yasa olduğunun belirlenmiş olması karşısında, sanığın tekerrüre esas sabıkası nedeniyle 765 sayılı TCY’nın 81. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının belirlenmesine ilişkindir.
Dosya incelendiğinde;
Sanığın dosyaya celbedilmiş olan iki adet sabıka kaydının bulunduğu;
İsim hanesinde “S..” yazılı olmakla birlikte, diğer kimlik bilgilerinin sanıkla uyumlu olduğu görülen ilk kayıtta; sanığın 19.11.1996 tarihinde işlediği suç nedeniyle, Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesince 02.04.1997 gün ve 1244-333 sayı ile 765 sayılı TCY’nın 404/2, 405/2 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 1.800.000 Lira ağır para cezasına mahkûm edildiği ve bu hükmün 10.04.1997 tarihinde kesinleştiği,
İsim hanesinde “S..” yazılı olan diğer kayda göre ise; sanığın, 08.02.2002 tarihinde işlediği suç nedeniyle, Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesince 16.07.2002 gün ve 403-976 sayı ile 765 sayılı TCY’nın 466/1 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca 218.104.080 Lira ağır para cezası ile cezalandırıldığı ve bu hükmün de 24.10.2002 tarihinde kesinleştiği,
Sabıka kayıtlarında ve dosyaya ilk olarak celbedilen onaylı karar örneklerinde bu cezaların infaz edildiğine ilişkin bir bilginin yer almadığı görülmekle birlikte, mahkemece tekrar sorulması üzerine, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca faksla gönderilen 23.12.2004 gün ve 15707 sayılı yazıdan, 16.07.2002 gün ve 403-976 sayılı ilamın 18.06.2003 tarihinde, 10.05.2005 gün ve 10405 sayılı yazıdan da 02.04.1997 gün ve 1244-33 sayılı ilamın 16.09.1997 tarihinde infaz edildiği,
Anlaşılmaktadır.
1 Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarla ilgili olarak, lehe yasanın belirlenmesi amacıyla 765 sayılı TCY uyarınca uygulanması gereken cezanın tayini sırasında 765 sayılı TCY’ndaki artırım nedenlerinden birisi olarak düzenlenmiş bulunan 81. maddenin de nazara alınması gerektiği ve 765 sayılı TCY’nın daha lehe ve uygulanması gereken Yasa olduğunun saptanması halinde de “suçta tekerrür” nedeniyle 81. madde uyarınca artırım yapılması zorunluluğu Ceza Genel Kurulunun duraksamasız içtihatları arasında bulunduğundan; lehe Yasanın 765 sayılı TCY olarak belirlendiği ve suç tarihinin 10.08.2003 olduğu somut olayda, 18.06.2003 tarihinde infaz edilmiş olan hükümlülük nedeniyle, tekerrürden dolayı 765 sayılı Yasanın 81. maddesi uyarınca artırım yapılmamış olması yasaya aykırıdır.
Bununla birlikte, tekerrüre esas olan hükümlülükle ilgili olmak üzere uyarlama yapılıp yapılmadığı gibi sair hususların yerel mahkemece değerlendirilmesi gerektiğinden, hükmün düzeltilmek suretiyle onanması da olanaklı görülmemiştir.
Bu itibarla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının kabulüne, Özel Dairenin sanık S..L..ile ilgili onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün, koşulları oluştuğu halde, tekerrür nedeniyle artırım yapılmamış olması isabetsizliğinden bozulmasına, karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin sanık S.L. hakkındaki 22.02.2010 gün ve 17409-3040 sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,
3- Datça Asliye Ceza Mahkemesinin sanık S.L..hakkındaki 07.02.2006 gün ve 93-29 sayılı hükmü¬nün “suçta tekerrürün koşulları oluştuğu halde 765 sayılı TCY’nın 81. maddesi uyarınca artırım yapılmamış olması” isabetsizliğinden BOZULMASINA,
4- Dosyanın, Datça Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2010 günü yapılan müzakerede oybirliği ile karar verildi.