YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2010/53
KARAR NO : 2010/107
KARAR TARİHİ : 04.05.2010

İtirazname : 2008/259976
Yargıtay Dairesi : 5. Ceza Dairesi
Mahkemesi : TOKAT Ağır Ceza
Günü : 25.06.2007
Sayısı : 24-141
Zimmet suçundan sanık Y.U..’nun, 765 sayılı TCY’nın 202/1, 80, 202/3 maddesinin 2. cümlesi ve 59/2. maddeleri uyarınca 3 yıl 10 ay 20 gün ağır hapis ve 570.947.777 Lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 765 sayılı TCY’nın 219/4. maddesi gereğince memuriyetten müebbeten mahrumiyetine ilişkin, Tokat Ağır Ceza Mahkemesince verilen 16.05.2001 gün ve 131-146 sayılı hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 06.11.2002 gün ve 3589-7301 sayı ile;
“…Sanığın zimmetine geçirdiği paraları 26.04.1996 tarihinde tamamen kapattığı şeklindeki 08.05.2000 günlü Tarım Kredi Kooperatifi Sivas Bölge Birliği Müdürlüğü yazısından ödemenin 19.07.1996 günlü iddianame karşısında kamu davasının açılmasından önce yapıldığının kabulü ile TCK’nun 202/3. maddesi uyarınca cezasından 1/2 yerine 1/3 nispetinde indirim yapılması…” isabetsizliğinden bozulmuştur.
Tokat Ağır Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak bu kez 27.10.2004 gün ve 42-235 sayı ile; “Sanığın 765 sayılı TCY’nın 202/1, 80, 202/3 ve 59/2. maddeleri gereğince 2 yıl 11 ay ağır hapis ve 407.585.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 765 sayılı TCY’nın 219/4. maddesi uyarınca memuriyetten müebbetten mahrumiyetine…” karar verilmiş, sanık müdafii tarafından temyiz edilen bu hükme ilişkin dosya ise Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 24.11.2005 gün ve 13802 sayı ile; 5320 sayılı Yasanın 8/2. maddesi uyarınca lehe yasa değerlendirilmesinin yapılabilmesi amacıyla mahalline iade edilmiştir.
İade üzerine, Tokat Ağır Ceza Mahkemesince, 25.06.2007 gün ve 24-141 sayı ile; lehe yasa değerlendirmesi yapılmak suretiyle, “..Sanık Y.U..’nun 765 sayılı TCY’nın 202/1, 80, 202/3, 59/2, 5252 sayılı Yasanın 5 ve 6. maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay hapis ve 407 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 765 sayılı TCY’nın 219/4. maddesi gereğince memuriyetten müebbetten mahrumiyetine…” karar verilmiş, hükmün sanık müdafii ile müşteki B. Y.. vekili tarafından temyizi üzerine, Tokat Ağır Ceza Mahkemesince 24.07.2007 gün ve 24-141 sayı ile; “müdahillik istemi reddedilen müşteki vekilinin sözkonusu kararı temyiz etmeye yetkisi bulunmadığından, … müşteki B. Y.. vekilinin temyiz talebi CMK’nın 296. maddesi gereğince” red edilmiş, sanık müdafiinin temyizi ile sınırlı inceleme yapan Yargıtay 5. Ceza Dairesince de hüküm 07.04.2008 gün ve 1598-3342 sayı ile onanmıştır.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 29.05.2008 gün ve 259976 sayı ile;
“Sanık hakkında uygulanacak kanunun; 765 sayılı TCK’nun 202/2, 80, 202/3, 59 ve 219/son maddeleri gereğince kurulacak hüküm ile; 5237 sayılı TCK’nun 247/2, 43, 248/2, 62, 53. maddelerinin ve sahtecilik suçunun unsurlarının bulunup bulunmadığı ayrıca değerlendirilerek şartları varsa bu suçtan da hüküm kurulması suretiyle elde edilecek hükümler toplamının karşılaştırılması sonucu belirlenmesi gerekirken, eylemin basit zimmet olarak kabul edilmesi kanuna aykırı bulunmaktadır” şeklindeki gerekçe ile itiraz yasa yoluna başvurularak Özel Daire kararının kaldırılarak hükmün sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla bozulmasına karar verilmesi isteminde bulunulması üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nca 17.06.2008 gün ve 155-173 sayı ile; “Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 24.07.2007 gün ve 24-141 sayılı temyizin reddine ilişkin ek kararının ‘temyiz yasa yolunun süresi ve şeklini’ de kapsayan meşruhatla birlikte B.Y. vekiline tebliğ edilmesi, gerektiği yönündeki gerekçe ile itirazın kabulüne ve Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 25.06.2007 gün ve 24-141 sayılı son hükmünün Tarım Kredi Kooperatifleri Sivas Bölge Birliği Müdürlüğü vekiline tebliğinin sağlanması, suretiyle, yöntemince başvuru olduğunda onların da değerlendirilebilmesi amacıyla dosyanın Tokat Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine…” karar verilmesi sonucu; kararı tebellüğ eden .. Y.. vekili tarafından, 23.10.2008 tarihinde “temyizin reddi kararına” yönelik olarak verilen dilekçe ile temyiz isteminde bulunulmuş,
Ceza Genel Kurulunca 24.03.2009 gün ve 56-70 sayı ile yapılan incelemede;
“1- Katılan Sivas Tarım Kredi Kooperatifi Bölge Müdürlüğü vekili yerine, evrak memuruna yapılan tebligatın geçersizliğine,
2-Dosyanın Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 25.06.2007 gün ve 24-141 sayılı son hükmünün Tarım Kredi Kooperatifleri Sivas Bölge Müdürlüğü vekiline tebliğinin sağlanması suretiyle, yöntemince başvuru olduğunda onun da değerlendirilebilmesi amacıyla Tokat Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiş ise de; kararın tebliğ edildiği katılan vekilince temyiz isteminde bulunulmamıştır.
Tüm bu aşamalardan sonra Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
1233 sayılı Yazıcık Tarım Kredi Kooperatifi’nin müdürü olan sanık Y. U..’nun 17.12.1982 ila 27.05.1993 tarihleri arasında, bir kısmı daha önceden ölmüş olan 438 kooperatif ortağı adına sahte borçlanma senedi düzenleyerek kredi çekmek ve kullanmak suretiyle zimmetine para geçirmesi şeklinde gerçekleşen olayla ilgili olarak Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında ortaya çıkan uyuşmazlık; sanığın eyleminin hukuki niteliğinin belirlenmesine ilişkin ise de; Özel Dairece, B. Y.. vekilinin temyiz isteminin de değerlendirildiği yeni bir temyiz incelemesi yapılması zorunluluğunun bulunup bulunmadığı hususunun, Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca önsorun olarak görüşülmesi gerekmiştir.
Dosya incelendiğinde;
Bozma üzerine yeniden hüküm verilmesi ve bu hükmün temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 5320 sayılı Yasanın 8/2. maddesi uyarınca dosyayı lehe yasa değerlendirmesi yapılması için mahalline iade etmesi ile gelinen aşamada, sanık tarafından adına sahte senet düzenlenen 438 kişiden birisi olan B..Y.. 16.06.2007 tarihli telgrafla davaya katılmak istemiş, fakat bu talep mahkemece 25.06.2007 tarihli duruşmada, “bu aşamada müdahil olunamayacağından bahisle” reddedilmiştir.
Hükmün tefhiminde hazır bulunan B.Y.. vekili, hükmü süresi içerisinde temyiz etmiş ise de, Tokat Ağır Ceza Mahkemesince 24.07.2007 gün ve 24-141 sayı ile “katılma talebi reddedilenin hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı” gerekçesiyle temyizin reddine karar verilmiştir.
Temyizin reddi kararı B. Y.. vekiline tebliğ edilmiş olmakla birlikte; Ceza Genel Kurulunca, tebliğ edilen kararda yasa yolu bildiriminin eksik yapıldığının saptanması ve bu kararın B.Y.. vekiline meşruhatlı olarak yeniden tebliğ edilmesinin istenmesi üzerine, “temyizin reddine ilişkin hüküm”, meşruhatlı kararı tebellüğ eden B. Y..vekili tarafından 23.10.2008 tarihinde temyiz edilmiştir.
Şu durumda; temyizin reddine ilişkin hükümdeki yasa yolu bildirimi eksikliğinden dolayı hükmün Özel Dairece incelenerek onandığı 07.04.2008 tarihi itibarıyla hükmü temyiz etme hakkının devam ettiği kabul edilen B. Y..vekilinin, 23.10.2008 tarihinde verdiği temyiz dilekçesi de nazara alınmak suretiyle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenecek ek tebliğnamenin ardından yeni bir temyiz incelemesi yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının değişik gerekçe ile kabulüne, Özel Daire kararının kaldırılmasına ve B.Y.vekilinin temyiz dilekçesi de değerlendirilmek suretiyle yeniden temyiz incelemesi yapılarak bir karar verilmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının değişik gerekçe ile KABULÜNE,
2- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 07.04.2008 gün ve 1598-3342 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
3- Dosyanın, katılma talebi reddedilmiş olan B. Y.. vekilinin “temyizin reddine ilişkin” hükme yönelik olan temyiz isteminin de değerlendirilmesi suretiyle yeniden temyiz incelemesi yapılarak bir karar verilmesi için düzenlenecek ek tebliğname ile birlikte Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.05.2010 günü yapılan müzakerede oybirliği ile karar verildi.