YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2010/3
KARAR NO : 2010/5
KARAR TARİHİ : 26.01.2010

İtirazname : 2009/251480
Yargıtay Dairesi : 5. Ceza Dairesi
Mahkemesi : ANKARA 4. Ağır Ceza
Günü : 04.12.2008
Sayısı : 81-289
Sanık M. E.D.’nin cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı TCY’nın 102/2-3-d ve 43. maddeleri uyarınca 13 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hakkında 53/1. maddesinin uygulanmasına, yaralama suçundan 5237 sayılı Yasanın 86/2-3-e maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hakkında 53/1. maddesinin uygulanmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ve 63. maddenin uygulanmasına,
Sanık Ü. Ö.’nün cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Yasanın 102/2-3-d, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hakkında 63. maddenin uygulanmasına, suçta kullanılan bıçağın zoralımına ilişkin, Ankara 4. Ağır Ceza Mahkeme¬since verilen 04.12.2008 gün ve 81-289 sayılı hüküm, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 29.06.2009 gün ve 6783-8520 sayı ile;
“Sanık Ü. müdafiin 04.12.2008 tarihinde yüzüne karşı tefhim olunan hükmü, CMUK’nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra ve 12.12.2008 günlü dilekçe ile temyiz etmiş olduğu anlaşılmakla temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin sanık M.E.hakkında kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü;
Mağdurun suçun sonucunda beden veya ruh sağlığında bozulma olup olmadığı araştırılmadan noksan soruşturmayla hüküm kurulması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığa nitelikli cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı TCK’nun 102/2 ve 102/3-d maddeleri uyarınca tayin edilen 10 yıl 6 ay hapis cezasının 43. madde uyarınca 1/4 oranında artırımı sırasında ayların yıllara tahvili sonucu 12 yıl 13 ay 15 gün yerine 13 yıl 1 ay 15 gün hapis olarak fazla cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nun 321. maddesi gereğince bozulmasına, ancak aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak bu hususun düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, mahkemenin takdir ettiği temel ceza ve oranlar da gözetilip, asgari hadden uygulama yapılarak, 5237 sayılı TCK’nun 103/2, 102/3-d ve 43. maddeleri uyarınca hükmedilen 13 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasının 12 yıl 13 ay 15 güne indirilmesi suretiyle hükmün düzeltilerek onanmasına,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mağdurdaki yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olduğunun belirlendiği cihetle, 5237 sayılı TCK’nun 102/2. maddesinde yer alan nitelikli cinsel saldırı eyleminin unsuru olduğu gözetilmeden ayrı suç oluştuğunun kabulü ile aynı Yasanın 86/2 ve 86/3-d maddeleri gereğince ayrıca ceza tayini” isabetsizliğinden bozul¬muştur.
Yargıtay C.Başsavcılığınca 15.12.2009 gün ve 251480 sayı ile;
“1- Sanık Ü.Ö.’nün üzerine atılı ‘nitelikli cinsel saldırı’ suçundan dolayı açılan kamu davasının yapılan yargılanması sonunda; Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 04.12.2008 gün ve 2007/81 esas, 2008/289 karar sayılı ilamı ile, 5237 sayılı TCK’nun 102/2, 102/3-d, 31/3, 62. maddeleri gereğince neticeten 5 yıl 10 ay hapis cezasıyla cezalandırıl¬masına karar verilmiş ve bu karar sanık müdafiinin yüzüne karşı tefhim kılınmıştır.
2- Sanık müdafii, sanık hakkında verilen bu karara karşı 12.12.2008 tarihinde temyiz yoluna başvurmuştur. CMUK’nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal temyiz süresinin son günü olan 11.12.2008 tarihinin, Kurban Bayramının 4. gününe denk gelmesi ve resmi tatil olması karşısında; resmi tatil gününü takip eden ilk iş günü olan 12.12.2008 tarihindeki temyiz istemi yasal süre içinde yapıldığından, Yargıtay 5.Ceza Dairesinin vermiş olduğu 29.06.2009 gün ve 2009/6783 esas – 2009/8520 karar sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararı yasaya aykırıdır. Bu bağlamda; sanık müdafiinin temyiz isteminin yasal sürede yapıldığı kabul edilerek dosyanın esastan incelenmesi gerekmektedir” gerekçesi ile itiraz yasa yoluna başvurularak, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 29.06.2009 gün ve 6783-8520 sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının kaldırılması ve dosyanın esastan incelenmek üzere Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmesi talep olunmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlen¬dirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanık Ü.Ö.’nün, cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Yasanın 102/2-3-d, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hakkında 63. maddenin uygulanmasına ilişkin, sanık Ü.müdafiin yüzüne karşı 04.12.2008 tarihinde tefhim olunan hüküm, bu sanık müdafii tarafından 12.12.2008 günlü dilekçe ile temyiz edilmiş, Özel Dairece, temyiz isteminin süresinde olmadığından bahisle 1412 sayılı CYUY’nın 310 ve 317. maddeleri uyarınca reddine karar verilmiş, Yargıtay C. Başsav¬cılığınca, son günün Kurban Bayramına tesadüf ettiği ve temyizin süresinde olduğundan bahisle itiraz yasa yoluna başvurulmuştur.
Görüldüğü gibi uyuşmazlık konusu, sanık Ü. müdafiinin 12.12.2008 tarihli temyiz isteminin yasal süre içerisinde yapılıp yapılmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosyanın incelenmesinde, sanık Ü. müdafiin yüzüne karşı Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesince tefhim olunan 04.12.2008 gün ve 81-289 sayılı hükmün, sanık müdafii tarafından 12.12. 2008 tarihinde temyiz edildiği, temyiz isteminin son günü olan 11.12.2008 gününün Kurban Bayramının son gününe tesadüf etmesi nedeniyle, 1412 sayılı CYUY’nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal sürenin, 5271 sayılı CYY’nın 39/4. maddesi uyarınca 12.12.2008 tarihinde sona erdiği, dolayısıyla 12.12.2008 tarihinde gerçekleşen temyiz isteminin süresinde olduğu saptanmakla; Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulü ile sanık Ümit müdafiinin temyiz isteminin reddine ilişkin Özel Dairece verilen 29.06.2009 gün ve 6783-8520 sayılı kararın kaldırılması ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 29.06.2009 gün ve 6783-8520 sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının KALDIRILMASINA,
3- Dosyanın Sanık Ü. Ö.müdafiinin temyizi ile ilgili inceleme yapılmak üzere, Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmesi için, Yargıtay C. Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.01.2010 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.