YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2010/142
KARAR NO : 2010/207
KARAR TARİHİ : 19.10.2010
Tebliğname : 2010/17
Yargıtay Dairesi : Ceza Genel Kurulu
Mahkemesi : YARGITAY 4. Ceza Dairesi
Günü : 18.02.2010
Sayısı : 29-5
Sanık H.A..’nun; katılanlar M. C.., K. K.., O.A.., R. D.., şikayetçiler M. Y.., K. G.., mağdur Ş.A..’e karşı iddianamedeki bir kısım eylemlerinden, katılanlar M. B.., A. Ç.., şikayetçiler A. Ö.ve İ. G.. ile mağdurlar H. Ç.., S. Y..ve H.Ç..’e yönelik tüm eylemlerinden beraatine,
Katılan A.Ç.., O.A.., mağdur Ş. A..’e yönelik bir kısım eylemlerden dolayı soruşturma izni verilmemesi nedeniyle, soruşturma ve kovuşturma şartı gerçekleşmediğinden bu eylemler yönünden 5271 sayılı CYY’nın 223/8 madde ve fıkrası uyarınca kovuşturmaların durmasına, 24 mağdura karşı keyfi muamelede bulunma suçundan 765 sayılı TCY’nın 228/1, 80, 59, 35, 647 sayılı Yasanın 4 ve 5. maddeleri uyarınca, (12 kez), 765 sayılı TCY’nın 228/1, 59, 35, 647 sayılı Yasanın 4 ve 5. maddeleri uyarınca, (12 kez) olmak üzere ve 765 sayılı TCY’nın 72 ve 77/5. maddeleri uyarınca sonuç olarak 17.350 YTL adli para ve 10 yıl süreyle kamu hizmetlerinden yasaklanma cezalarıyla cezalandırılmasına ve para cezasının 647 sayılı Yasanın 5. maddesi uyarınca 24 eşit taksitte alınmak üzere taksitlen¬dirilmesine, hakkında 647 sayılı Yasanın 6. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen 26.01.2007 gün ve 21-76 sayılı hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Ceza Genel Kurulunca 15.07.2008 gün ve 116-187 sayı ile; 23.01.2008 gün ve 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile Ceza Yargılaması Yasası’nın 231. maddesinin 5 ve 14. fıkralarında gerçek¬leştirilen değişiklikler sonucunda, bu maddede öngörülen objektif ve subjektif koşulların varlığı halinde uygulanması olanağı bulunan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” kurumunun uygulanıp uygulanma¬yacağının değerlendirilebilmesi için sair yönleri incelenmeksizin oyçokluğu ile bozulmuştur.
Bozma ilamına uyan Yargıtay 4. Ceza Dairesince 18.02.2010 gün ve 29-5 sayı ile bu kez;
Sanık H. A..’nun üzerine atılı, 2000 yılı içinde, katılanlar A. Ç.., K. K.., M.C.., R. D.., şikayetçi K. S. G.., mağdurlar K. T.., B. Y.., M. K.. ve Y. G..’ya; 2001 yılı içinde, katılan M. A.., şikayetçi O. Ö.., M. Y.., M. T.., Ş. A.., M. T.., mağdurlar A. A.., K. Ş.. ve M. İ..’a; 2002 yılı içinde katılanlar M. Y.., H..A.. ve M.A..’e yönelik görevde yetkiyi kötüye kullanma suçlarının oluştuğu tarih ve sanık yararına olan 765 sayılı TCY’nın 102/4 ve 104/2. maddelerine göre dava zamanaşımı gerçekleştiğinden, 5271 sayılı CYY’nın 223/8. maddesi uyarınca kamu davalarının düşürülmesine,
Sanık H.A..’nun;
Mağdur M.İ..a yönelik 21.08.2002 tarihli görevde yetkiyi kötüye kullanma suçundan, 765 sayılı TCY’nın 228/1 ve 59/2. maddeleri 5 ay hapis cezasıyla cezalandırıl¬masına,
Aynı yasanın 35. maddesi uyarınca 5 ay süreyle kamu hizmetlerinden yasaklan¬masına, hakkındaki hükmün 5271 sayılı CYY’nın 231/6 maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına,
D. Ç..’a yönelik 13.05.2002, 14.08.2002, 10.10.2002 tarihli görevde yetkiyi kötüye kullanma suçu sabit görülerek, eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 228/1, 80, 59/2 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 1.050 TL. adli para cezasıyla cezalandırılmasına,
Aynı yasanın 35. maddesi uyarınca 5 ay 25 gün süre ile kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, oluşan kamu zararını karşılamaması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanmasına yer olmadığına,
25.06.2002 tarihinde katılan A. Ç.., 14.08.2002 tarihinde şikayetçi M.T.. 08.07.2002 tarihinde mağdur M.G..ve 13.09.2002 tarihinde mağdur Z.Ö..’e yönelik görevde yetkiyi kötüye kullanma suçlarından ise, 765 sayılı TCY’nın 228/1, 59 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca dört kez 900 TL. adli para cezasıyla cezalandırılmasına,
Aynı yasanın 35. maddesi uyarınca 5’er ay süre ile kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, oluşan kamu zararını karşılamaması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanmasına yer olmadığına,
Sanığa verilen cezaların 765 sayılı TCY’nın 72. maddesi uyarınca toplanarak sonuç olarak 4.650 YTL. adli para ve 25 ay 25 gün kamu hizmetlerinden yasaklanma cezalarıyla cezalandırılmasına,
Sanığa verilen para cezasının 647 sayılı Yasanın 5. maddesi uyarınca takdiren birer ay ara ile 24 eşit taksitte alınmasına ve sanığın cezasının 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün de, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay C.Baş¬savcılığının “onama” istekli 21.06.2010 gün ve 17 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerek¬çelerle karara bağ¬lanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, S. H.. A..’nun katılan D. Ç.., A. Ç.., şikayetçi M. T.., mağdurlar M. G.. ve Z. Ö..’e yönelik eylemlerinin sabit olup olmadığı noktasında toplanmakta ise de zamanaşımı hususu öncelikle değerlendirilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde;
Sanık H. A..’nun Tarım ve Köyişleri Bakanlığı müsteşarı olduğu dönemde;
Katılan Osmaniye İl Müdürü A.Ç..’ın, daha önce Danıştay 5. Dairesinin 24.02.2000 gün ve 1999/8137 E. sayılı yürütmenin durdurulması kararı üzerine Osmaniye İl Müdürlüğü görevine iade edildikten sonra,
a) 01.11.2000 tarihli müşterek kararname ile Osmaniye İl Müdürlüğü görevinden alındığı,
b) 14.11.2000 tarihli Bakan onayıyla Çankırı Valiliği emrine mühendis olarak atandığı, bu son işlem hakkında Adana 2. İdare Mahkemesince 09.05.2001 gün ve 2000/1539 E. sayı ile yürütmenin durdurulması kararı verilmesi üzerine 19.06.2001 tarihli Bakan onayıyla Osmaniye İl Müdürlüğü görevine iade edilip 12.07.2001 tarihinde görevine başladığı,
c) 20.07.2001 tarihli müşterek kararname ile Hakkari İl Müdürlüğüne atandığı, bu işlemin yürütülmesinin durdurulmasına Adana 2. İdare Mahkemesince 09.01.2002 gün ve 2001/1301 E. sayı ile karar verilince, 18.03.2002 tarihli Bakan onayıyla Osmaniye İl Müdürlüğü görevine iade edildiği ve görevine 12.04.2002 tarihinde başladığı,
d) Yaklaşık üç ay sonraki 25.06.2002 tarihli Bakan onayıyla Adana İl Müdürlüğünde geçici olarak görevlendirildiği;
Katılan Kars İl Müdürü D. Ç..’ın 27.03.2001 tarihli müşterek kararnameyle bu görevinden alınarak 06.04.2001 tarihli Bakan onayıyla Konya İl Laboratuvar Müdürlüğünde mühendislik görevine atanmasını takiben 08.05.2001 tarihinde yeni görevine başlayıp daha önceki bir iptal davası nedeniyle 09.09.2001 tarihli Bakan onayıyla Konya İl Müdürlüğü görevine iade edildiği ve bu görevine 14.09.2001 tarihinde başladığı, ancak;
a) üç gün sonraki 17.09.2001 tarihli Bakan onayıyla Bakanlık APK Kurulu Baş¬kanlığında geçici olarak görevlendirildiği, bu işlemle ilgili olarak Konya İdare Mahkemesince 14.03.2002 gün ve 2002/53 E. sayıyla yürütmenin durdurulması kararı verilince adı geçenin 17.04.2002 tarihli Bakan onayıyla önceki görevi olan Konya İl Müdürlüğüne iade edilip 10.05.2002 tarihinde görevine başladığı,
b) ancak, üç gün sonraki 13.05.2002 tarihli Bakan onayıyla Konya B. D.. Kışlık Hububat Araştırma Merkezi Müdürlüğünde geçici olarak görevlendirilip 02.08.2002 tarihinde bu görevine başladığı,
c) 12 gün sonraki 14.08.2002 tarihli Bakan onayıyla yeniden Bakanlık APK Kurulu Başkanlığında geçici olarak görevlendirilip bu görevinin 10.10.2002 tarihli onayla iki ay daha uzatıldığı;
Şikayetçi Kahramanmaraş İl Müdürü M. T.’in, o yer Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü emrine mühendis olarak atanmasına dair 29.03.2000 tarihli Bakan onaylı işlemin yürütülmesinin durdurulmasına, Danıştay 5. Dairesinin 18.12.2000 gün ve 2000/2065 E. sayılı kararıyla karar verilmesi üzerine iade edildiği eski görevi olan il müdürlüğüne 13.03.2001 tarihinde başladığı, ancak;
a) bir aydan daha kısa bir süre sonra 06.04.2001 tarihli Bakan onayıyla yeniden o yer Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü emrinde geçici görevle görevlendirildiği, bu işlemin de yürütülmesinin durdurulmasına Gaziantep Nöbetçi İdare Mahkemesinin 05.09.2001 gün ve 2001/839 E. sayılı kararıyla karar verilmesi üzerine eski görevi olan il müdürlüğüne iade edilip 22.10.2001 tarihinde görevine başladığı,
b) yaklaşık bir buçuk ay sonra 05.12.2001 tarihli Bakan onayıyla bu defa da Bakanlık APK Kurulu Başkanlığında geçici olarak görevlendirildiği, bu işlemin yürürlüğünün Gaziantep İdare Mahkemesince 24.04.2002 gün ve 2002/2224 E. sayılı kararıyla durdurulması üzerine eski görevine iade edilip 22.07.2002 tarihinde başladığı,
c) Yaklaşık üç hafta sonra 14.08.2002 tarihli Bakan onayıyla yeniden Bakanlık APK Kurulu Başkanlığında geçici olarak görevlendirildiği;
Mağdur Kayseri İl Müdürü M. G..’in 17.10.2001 tarihli müşterek kararnameyle Ardahan İl Müdürlüğü görevine atanması işleminin yürütülmesinin durdurulmasına Kayseri İdare Mahkemesinin 06.05.2002 gün ve 2002/203 E. sayılı kararıyla karar verilmesi üzerine, adı geçenin 17.06.2002 tarihli Bakan onayıyla önceki görevi olan Kayseri İl Müdürlüğüne iade edilip 25.06.2002 tarihinde göreve başlamasına rağmen onüç gün sonra 08.07.2002 tarihli Bakan onayıyla Bakanlık APK Kurulu Başkanlığında üç ay süreyle geçici olarak görev¬lendirilme iddiaları ile ilgili olarak;
Tarım ve Köy İşleri Bakanlığınca 16.12.2002 tarihinde ön inceleme oluru verilerek 27.01.2003 tarih, 2003/1-1-1 sayılı ön inceleme raporu düzenlendiği ve sanık hakkında 29.01.2003 tarihinde soruşturma izni verildiği, soruşturma iznine yönelik itirazın Danıştayca 30.04.2003 tarihinde reddedilmesi ile de kesinleştiği,
Bakanlık Personel Genel Müdürlüğünde Daire Başkanı M. İ..’ın APK Kurulu Başkanlığında uzmanlık görevine atanmasına dair 15.02.2000 tarihli işlem hakkında Ankara 3. İdare Mahkemesince 10.05.2000 gün ve 2000/403 E. sayıyla yürütmenin durdurulması kararı verilmesi üzerine, adı geçenin 15.06.2000 tarihli onayla eski görevine iade edilmesine rağmen,
a) yaklaşık onbir ay sonra 25.05.2001 tarihli Bakan onayıyla tekrar APK Kurulunda uzmanlığa atandığı, bu işlemin yürütülmesinin durdurulmasına Ankara 10. İdare Mahke¬mesince 20.08.2001 gün ve 2001/754 E. sayıyla karar verilmesi üzerine 11.10.2001 tarihli Bakan onayıyla eski görevi olan daire başkanlığına iade edildiği,
b) iadeden yaklaşık on ay sonra 21.08.2002 tarihli Bakan onayıyla tekrar APK Kurulu Başkanlığında uzmanlığa,
Ankara Tavukçuluk Araştırma Enstitüsü Müdür Yardımcısı Z. Ö..’in 15.02.2001 tarihli bakan onayıyla Sinop Kümes Hayvanları ve Keçicilik Üretme İstasyonu Müdür Yardımcılığına atanması işleminin yürürlüğünün Ankara 10. İdare Mahkemesinin 10.01.2002 gün ve 2001/1302 E. sayılı kararıyla durdurulması üzerine karar gereğince 01.03.2002 tarihli bakan onayıyla eski görevine iade edilmesini takiben 13.09.2002 tarihli Bakan onayıyla Ardahan İl Müdür Yardımcılığına atandığı;
Atanma işlemleriyle ilgili olarak;
Tarım ve Köy İşleri Bakanlığınca 11.03.2003 tarihinde ön inceleme oluru verilerek 21.04.2003 tarih, 2003/2-3-4 sayılı ön inceleme raporu düzenlendiği ve sanık hakkında 24.04.2003 tarihinde soruşturma izni verildiği, soruşturma iznine yönelik itirazın Danıştayca 24.09.2003 tarihinde reddedilmesi ile kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Sanığın mahkûmiyetine konu eylemler;
Doğan Çiftkat’ın 13.05.2002, 14.08.2002, 10.10.2002 tarihli, katılan A. Ç..’ın 25.06.2002 tarihli, şikayetçi M. T..’in 14.08.2002 tarihli, mağdur M. G..’in 08.07.2002 tarihli ve mağdur Z. Ö..’in 13.09.2002 tarihli görevlendirme ve atama işlem¬leri olup, zamanaşımının başlangıcı açısından bu sürelerin dikkate alınması gerekmektedir. 765 sayılı TCY’nın 228. maddesinde yaptırıma bağlanmış olan bu eylemler aynı Yasanın 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık asli zamanaşımına tabi olup, 765 sayılı Yasanın 104/2. maddesi uyarınca kesen nedenlerin varlığı halinde bu süre en fazla yarı oranında uzamak suretiyle 7 yıl 6 ay olacaktır.
Mağdurlar A. Ç.., D. Ç.., M.. T.. ve M. G.. hakkında, Tarım ve Köy İşleri Bakanlığınca 16.12.2002 tarihinde ön inceleme oluru verilerek 27.01.2003 tarih, 2003/1-1-1 sayılı ön inceleme raporu düzenlenmesi ve sanıklar hakkında 29.01.2003 tarihinde soruşturma izni verilmesi, soruşturma iznine yönelik itirazın Danıştay’ca 30.04.2003 tarihinde 30.04.2003 gün ve 340-944 sayılı karar ile reddedilerek kesinleşene kadar geçen süreçte ise 765 sayılı TCY’nın 107. maddesi uyarınca zamanaşımı durmaktadır.
Yine aynı şekilde mağdur Z. Ö.. hakında, Tarım ve Köy İşleri Bakanlığınca 11.03.2003 tarihinde ön inceleme oluru verilerek 21.04.2003 tarih, 2003/2-3-4 sayılı ön inceleme raporu düzenlenmesi ve sanıklar hakkında 24.04.2003 tarihinde soruşturma izni verilmesi, soruşturma iznine yönelik itirazın Danıştay’ca 24.09.2003 tarihinde 24.09.2003 gün ve 718-1860 sayı ile reddedilerek keşinleşene kadar geçen süre içinde de zamanaşımı 765 sayılı TCY’nın 107. maddesi uyarınca durmakta, işlememektedir:
Kesen ve durma nedenleri nazara alındığında;
Mağdurlar A. Ç.., D. Ç.., M. T.. ve M. G..’e yönelik eylemlerde, zamanaşımın durduğu 4 ay 15 günlük sürenin eklenmesi halinde dahi, zamanaşımının sırasıyla, 10.05.2010, 25.08.2010, 29.06.2010 ve 23.05.2010 tarihlerinde,
Mağdur Z. Ö..’e yönelik eylemlerde, zamanaşımın durduğu 6 ay 13 günlük sürenin eklenmesi halinde dahi, zamanaşımının 26.09.2010 tarihinde,
Gerçekleştiği anlaşıldığından, Özel Dairece verilen mahkûmiyet hükmünün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle bozulmasına ve yeniden yargılama yapılması gerekmeyen bu konuda 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki kamu davasının 765 sayılı TCY’nın 102/4, 104/2, 107 ve 5271 sayılı CYY’nın 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine,
Mağdur M. İ..’a yönelik eylemle ilgili olarak verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ise itiraz mercii olan Yargıtay 5. Ceza Dairesince denetlenmesi için dosyanın, ilgili Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının kabulü ile Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18.02.2010 gün ve 29-5 sayılı kararının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesi uyarınca sanık hakkında, mağdurlar D. Ç.., A. Ç.., M. T.., M. G.. ve Z. Ö..’e yönelik eylemleri nedeniyle açılan kamu davalarının 765 sayılı TCY’nın 102/4, 104/2, 107 ve 5271 sayılı CYY’nın 223. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,
2- Mağdur M. İ..’a yönelik eylemle ilgili olarak verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının itiraz mercii olan Yargıtay 5. Ceza Dairesince denetlenmesi için, dosyanın ilgili Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2010 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.