YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2009/157
KARAR NO : 2009/294
KARAR TARİHİ : 15.12.2009
Tebliğname :2008/245400
Yargıtay Dairesi : 1. Ceza Dairesi
Mahkemesi : GAZİANTEP 3. Ağır Ceza
Günü : 19.06.2008
Sayısı : 205-248
Sanık M… G…’nin, kasten öldürme suçundan 5237 sayılı TCY’nın 81 ve 62. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 24.02.2006 gün ve 237-63 sayılı ve res’en temyize tabi olan hüküm, sanık ve müdafii ile katılanlar vekili tarafından da temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 09.04.2008 gün ve 6392-2779 sayı ile;
“a) Dosya içinde bulunan ve sanığın nüfus kaydına uygun 06.07.2005 günlü adli sicil kaydının onaysız olduğu anlaşılmakla, elektronik olarak Adli Sicil Genel Müdürlüğünden çıkartılarak dosya arasına alınan adli sicil kaydından sanığın tekerrüre esas sabıkalarının olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
b) Müdahillere talepleri üzerine baro tarafından avukat görevlendirildiği halde, müdahiller lehine vekalet ücretine hükmedilmesi” isabetsizliklerinden bozulmuş,
Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesince ise 19.06.2008 gün ve 205-248 sayı ile; “b” paragrafında yer alan bozma nedenine uyulmakla birlikte, “a” paragrafında yer alan bozma nedenine,
“…Sanığın sabıka kaydı incelendiğinde silinme koşulları oluşanların tekerrüre esas olmadığı, dosyamızın suç tarihinden sonra kesinleşenlerin de aynı şekilde tekerrüre esas olmadığı ve yine 14,51 YTL ve 91,26 YTL adli para cezasından ibaret mahkumiyetlerinin de CMUK’nun 305/1. maddesi gereğince kesinlik sınırı altında olmaları nedeniyle tekerrüre esas olmadıkları tespit edildiğinden sanık hakkında TCK’nun 58. maddesi uygulanmamıştır” gerekçesine dayalı olarak direnilmek suretiyle, sanığın 5237 sayılı TCY’nın 81 ve 62. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve koşulları oluşmadığından TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Res’en temyize tabi olan direnme hükmünün, sanık ile katılanlar vekili tarafından da temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının “onama” istekli 23.12.2008 gün ve 245400 sayılı tebliğnamesiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesine, bu Dairece de 17.06.2009 gün ve 832-3653 sayı ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanık M… G… hakkındaki hükme hasren yapılan incelemede:
Özel Daire ile yerel mahkeme arasındaki uyuşmazlık, sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesi uyarınca “suçta tekerrür” hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesine ilişkindir.
Dosya incelendiğinde;
Yargılama aşamasında dosyaya, sanığa ait olduğundan bahisle iki ayrı adli sicil kaydının celbedildiği, bunlardan; ana adının “A…” olarak gösterildiği kaydın nüfus kaydı ile uyumlu olmaması, diğer kaydın ise onaysız olması nedeniyle temyiz incelemesi aşamasında Özel Dairece bilgisayar ortamından yeni bir adli sicil kaydı alındığı, hükmün de bu belgeye dayalı olarak bozulduğu,
Bozmadan sonra ise yerel mahkemece yine bilgisayar ortamından alınan ve Özel Dairece alınan kayıtla farklılık içermeyen son adli sicil belgesindeki kayıtlara göre;
1 numaradaki 4000 lira adli para cezasıyla ilgili hüküm ile 2 numaradaki 1 yıl hapis ve 2180 lira adli para cezası ile ilgili hükmün, olayımızın tarihi olan 19.06.2005 gününden sonra 01.02.2008 tarihinde kesinleştikleri, (3 numaradaki kaydın da 2 numara ile mükerrer olduğu)
5 numarada yer alan hapisten çevrilmiş 14.516.666 lira ağır para cezasına dair hükmün, 13.09.2001 tarihinde kesinleşip 23.12.2004 tarihinde infaz edildiği, (6 numaranın 5 numara ile ilgili olduğu)
7 numarada yer alan, ertelenmiş 1 yıl 2 ay hapis ve 3.150.000.000 lira ağır para cezasın ilişkin hükmün, 25.09.2001 tarihinde kesinleştiği,
8 numarada yer alan kaydın eksik olduğu, buradan 13.09.1984 tarihinde işlenmiş suç için verilen 6 ay 20 gün hapis cezasının ne zaman kesinleştiğinin anlaşılamadığı,
9 numaradaki kayıtta bulunan, ertelenmiş 91.260.000 lira ağır para cezasının 18.02.2003 tarihinde kesinleştiği,
10 numarada, 2 ay 20 gün hapis cezasına ait ve şartla tahliyesine 16.07.1993 tarihinde karar verilmiş bir hükümlülüğe ait kaydın bulunduğu, (4 numaradaki kaydın da bununla ilişkili olduğu)
Anlaşılmaktadır.
5237 sayılı TCY’nın 58. maddesi uyarınca;
Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmesinden sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanacaktır. Tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki hükmün kesinleşmesi ve ikinci suçun bu hükmün kesinleşmeden sonra işlen¬mesi yeterli olup ayrıca cezanın infaz edilmiş olmasına gerek bulunmamaktadır.
Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldur¬mamış olanlar ile beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkum olup ta, cezasının infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, beş yıl veya daha az süreli hapis yada adli para cezasına mahkûm olup ta, cezasının infazı tarihinden itibaren üç yıl geçmiş olanlar hakkında tekerrür hükümleri uygulanmaz.
Mükerrir sayılan sanıklar hakkında, sonraki suç nedeniyle yasa maddesinde seçimlik ceza olarak hapis veya adli para cezasına hükmolunması, hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve hükümlü hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygu¬lanması gerekmektedir.
Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2008 gün ve 57-74 sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesi uyarınca kişinin mükerrir sayılması için ilk hükmün kesinleşmesinden sonra ikinci suçun 1 Haziran 2005 tarihinden sonra işlenmiş olması yeterli olup, ilk suçun 1 Haziran 2005 tarihinden önce veya sonra işlenmesinin herhangi bir önemi bulunmamaktadır.
Bu durumda sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesi uyarınca “suçta tekerrür” hükümlerinin uygulanmasını gerektirebilecek nitelikte olduğu düşünülen 5, 7 ve 9 numaralı 3 kayda ilişkin kararların infaz şerhli ve onaylı örneklerinin celbi ile 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesinin 7. fıkrası ile Ceza Genel Kurulu’nun 17.04.2007 gün ve 71-98 sayılı kararı da gözetilerek; bu hükümlülüklerin tekerrüre esas teşkil edip etmeyeceğinin, hükümlü hakkında kaçıncı kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerekeceğinin ve tekerrür nedeniyle hükümlünün ceza evinde kalacağı süreye eklenecek miktarın ne olacağının saptanması, hükümlülükle ilgili olarak uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı gibi konularda duraksama yaşanması halinde ise bu hususlar da değerlendirildikten sonra, tüm koşulların varlığı durumunda kişi hakkında suçta tekerrür hükümlerinin uygulanacağı ve bu uygulama sırasında kişinin hangi hüküm nedeniyle mükerrir sayılacağının mahkûmiyet hükmünde açıkça gösteril¬mesi gerektiğinin zorunlu olduğu nazara alınmaksızın, eksik incelemeye dayalı olarak 5237 sayılı TCY’nın 58. maddenin uygulanmasına yer olmadığına kararı verilmesi isabetli değildir.
Bu itibarla, belirtilen eksik inceleme nedeniyle yerel mahkemenin sanık Mustafa Gültekin hakkındaki direnme hükmünün bozulmasına ve dosyanın yerel mahkemeye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle,
1- Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin sanık M.G..hakkındaki 19.06.2008 gün ve 205-248 sayılı direnme hükmünün eksik inceleme nedeniyle BOZULMASINA,
2- Dosyanın, Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.12.2009 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.