Yargıtay Kararı Ceza Genel Kurulu 2008/236 E. 2008/227 K. 02.12.2008 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2008/236
KARAR NO : 2008/227
KARAR TARİHİ : 02.12.2008

Kararı veren
Yargıtay Dairesi : 5.Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 18.03.2004
Sayısı : 304-488

Sanığın sarkıntılık ve sövme suçlarından 765 sayılı TCY’nın 421/2. cümle, 251, 482/son, 80 251 ve 72. maddeleri uyarınca üç yıl ondört ay yirmi gün hapis ve 339.270.000 ağır para ceza¬sıyla cezalandırılmasına ilişkin Afyon 1. Asliye Ceza Mahke¬me¬sin¬ce verilen 18.03.2004 gün ve 304–488 sayılı hükme yönelik temyiz istemi, dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 18.03.2008 gün ve 15331–2150 sayı ile;
“Sanığa 16.04.2004 tarihinde tefhim olunan hükmü, sanık müdafiin 1412 sayılı CMUK.nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 29.04.2004 günlü dilekçe ile temyiz etmiş olduğu anlaşılmakla temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine” karar verilmiştir.
Yargıtay C.Başsavcılığınca 05.11.2008 gün ve 200907 sayı ile;
Sanığın 22.04.2004 tarihinde mahal mahkemesi dışında Bingöl Asliye Ceza Mahkemesine verdiği temyiz dilekçesi ile süresinde temyiz talebinde bulunduğu, gerekçesi ile itiraz yasayoluna başvurularak, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 18.03.2008 gün ve 15331-2150 sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararın kaldırılması ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Özel Dairesine gönderilme¬sine karar verilmesi isteminde bulunulmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık temyiz isteminin süresinde olup olmadığının saptanması noktasında toplanmaktadır.
Dosyanın incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen 18.03.2004 gün ve 304/488 sayılı hükmün, 16.04.2004 tarihinde sanık …’a tebliğ edildiği ve 22.04.2004 tarihinde sanık tarafından Bingöl Asliye Ceza Mahkemesine sunulan dilekçe ile temyiz edildiği, Taşra Temyiz Defterinin 2004/43 sırasına kayde¬dilen bu dilekçenin, asıl temyiz defterinin 2004/140 sırasına kayıt edildiği, bu esnada 22.04.2004 tarihli vekâletname ile sanığın vekilliğini üstlenen Avukat Nurtaç Kayapınar tarafından da 29.04.2004 tarihli temyiz dilekçesinin sunulduğu, Özel Dairece 29.04.2004 tarihli temyiz dilekçe¬sinin temyiz istemine esas alınarak tebliğnamedeki isteme uygun olarak temyiz isteminin reddine karar verildiği, mahalline gönderilen dosyada, Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesince 24.04.2008 tarihli yazı ile 22.04.2004 tarihli temyiz istemi konusunda herhangi bir karar verilme¬diği görüşüyle dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına gönderilmesi, Yargıtay C.Başsavcılı¬ğı tarafın¬dan da, temyiz isteminin süresinde olduğundan bahisle itiraz yasayoluna başvurulması üzerine, uyuşmazlıkla ilgili bilgi ve belgelerin incelenmesinde, dizi pusulasının sonradan yapılması nede¬niyle Özel Daire incelemesi esnasında dosyada bulunup bulunmadığı kesin olarak saptanamamakla birlikte, 22.04.2004 tarihli dilekçenin 14.05.2004 tarihinde hüküm mahkemesine ulaştığı ve dosya gönderme formunun hemen altında yer aldığı, aynı tarihli gönderme formunda temyiz tarihinin 22.04.2004 olarak belirtildiği, yapılan araştırmada, taşra temyiz defterinin bulunamadığı ancak temyiz defterinin 2004/140 sırasındaki kayıtların 22.04.2004 tarihli temyiz istemini doğruladığı, dolayısıyla temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen uygulanma olanağı bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre içinde gerçekleştiği anlaşılmaktadır.
Sanığın yokluğunda verilen hükmün 16.04.2004 tarihinde tebliği üzerine yasal süre içinde 22.04.2004 tarihinde sanık tarafından temyiz edildiği saptandığından, bu aşamada Yargıtay C.Başsavcılığınca düzenle¬nen itiraznamenin, hükmün esası ile ilgili görüş de içerdiği nazara alınarak, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca itiraznamenin tebliğ edilmeksizin, dosyanın ele alınarak, itirazın kabulü, Özel Daire red kararının kaldırılarak, dosyanın incelenmek üzere Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 18.03.2008 gün ve 15331–2150 sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının KALDIRILMASINA,
3- Dosyanın, sanık hakkındaki hükmün, temyizen incelenmesi için Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 02.12.2008 günü oybirliği ile karar verildi.