Yargıtay Kararı Ceza Genel Kurulu 2008/200 E. 2009/44 K. 03.03.2009 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Genel Kurulu
ESAS NO : 2008/200
KARAR NO : 2009/44
KARAR TARİHİ : 03.03.2009

Tebliğname : 193983
Yargıtay Dairesi : 1. Ceza Dairesi
Mahkemesi : AFYONKARAHİSAR Ağır Ceza
Günü : 25.04.2006
Sayısı : 50-226
Sanık hakkında, 26.06.2004 tarihinde M.K..’ı hafif tahrik altında öldürmek, Ö. K..’ı öldürmeye tam teşebbüs ve ruhsatsız av tüfeği bulundurmak suçlarından 765 sayılı TCK’nun 448, 51/1, 59, 31, 33; 448, 62, 59, 31, 33; 549, 119; 40 ve 36. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davaları sonunda; Afyon Ağır Ceza Mahkemesince 26.11.2004 gün ve 278-336 sayı ile; “Sanık M.T..’in hafif tahrik altında maktul M. K..’ı kasten öldürmekten 765 sayılı TCK’nun 448, 51/1 ve 59.maddeleri uyarınca 15 yıl ağır hapis; mağdure Ö. K..’ı öldürmeye tam teşebbüsten 765 sayılı TCK’nun 448, 62 ve 59. maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay ağır hapis; ruhsatsız av tüfeği taşımaktan dolayı da 765 sayılı TCK’nun 549/1, 119/5, 59 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri gereğince 133.596.000 lira hafif para cezaları ile cezalandırılmasına, adam öldürme ve adam öldürmeye teşebbüs suçlarıyla ilgili olarak hakkında 31 ve 33. maddelerin (her suç için ayrı ayrı) uygulanmasına, verilen cezaların 71. madde uyarınca toplanması suretiyle sonuç olarak 28 yıl 4 ay ağır hapis ve 133.596.000. lira hafif para cezası ile tecziyesine, mahsuba, zoralıma ve yargılama giderlerine….” hükmedilmiş;
Kısmen re’sen temyize tabi olan hükümlerin, sanık müdafii tarafından da temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay 1. Ceza Dairesince 07.12.2005 gün ve 1027-4026 sayı ile;
“1-Maktûlün kızı Ö…ile gayri resmi birlikte yaşayan sanığın, olay öncesi Ö..’ü darp etmesi nedeniyle kızını doktora götürmekte olan maktûlle karşılaşmalarıyla başlayan olayda mağdurdan kaynaklanan haksız bir eylem bulunmadığı halde, adam öldürme suçun¬dan kurulan hükümde haksız tahrik hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
2-Sanığın minibüste bulunan maktûle yönelik av tüfeğiyle ateş etmesi sırasında maktûlün yanında bulunan mağdur Ö..’ün hayati tehlike geçirmeden 10 gün iş ve gücünden kalacak şekilde yaralandığı, eylemin olası kastla yaralama suçunu oluşturduğu anlaşıldığı halde, öldürmeye tam teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
3-Sanığın adam öldürme, silahla yaralama ve ruhsatsız av tüfeği bulundurma suçları yönünden, hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nun 7. ve 5252 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hak¬kındaki Kanunun 9. maddesi hükümleri uyarınca hukuki durumunun yeniden değerlendiril¬mesinde zorunluluk bulunması…” isabetsizliklerin¬den bozma kararı verilmiştir.
Afyonkarahisar Ağır Ceza Mahkemesince 25.04.2006 gün ve 50-226 sayı ile; boz¬maya karşı direnilmiş ancak ilk hükümden sonra 5237 sayılı TCK’nun yürürlüğe girmiş ol¬ması nedeniyle lehe yasa değerlendirmesi yapıldıktan sonra, “..sanık M. T..’in M. K..’ı kasten öldürmekten 5237 sayılı TCK’nun 81/1, 29/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis; mağdur Ö. K..’ı öldürmeye teşebbüsten 5237 sayılı TCK’nun 81/1, 35/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis; ruhsatsız av tüfeği taşımaktan dolayı da 5326 sayılı Kabahatler Kanunun 43/1 ve 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddeleri uyarınca 41.00 lira idari para cezaları ile cezalandırılmasına, 53. maddesi uyarınca hak Mahrumiye¬tine, mahsuba, tutukluluğun devamına, zoralıma ve yargılama giderlerine….” hükmedil¬miştir.
Kısmen re’sen temyize tabi olan hükümlerin, sanık müdafii, yerel Cumhuriyet savcısı, katılan N. K.., mağdure Ö. K.. ve müşteki G. K.. tarafından da temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca incelenmek üzere Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilen dosya, Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 11.07.2008 gün ve 1547-5875 sayı ile; hükmün direnme niteliğinde olduğu gerekçesiyle, görevsizlik kararıyla Yargıtay Ceza Genel Kuruluna tevdi edildiğinden, Ceza Genel Kurulca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Görüldüğü gibi; Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık; maktul M. K..’a karşı işlenen suç yönünden haksız tahrikin bulunup bulunmadığına ve mağdure Ö. K..’a karşı işlenmiş bulunan eylemin nitelendirilmesine ilişkin olmakla birlikte; temyiz merciinin belirlenmesi açısından, hükmün eylemli uyma sonunda verilmiş yeni bir hüküm mü, yoksa direnme hükmü mü, olduğu konusu öncelikle çözümlenmelidir.
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen ısrar kararı ve¬rilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak, b) Bozma kararında tartışılması gereken hususları tartışmak, c) Bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni kanıtlara dayan¬mak,
d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle ya da sonradan yürürlüğe giren yasa maddeleri uygulanarak yeni ve farklı hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm; özde direnme hükmü olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise inceleme Yargıtay ilgili dairesi tara¬fından yapılmalıdır.
İncelenen dosyada;
Yerel Mahkemece bozma kararına karşı direnildiği belirtilmiş ise de; ilk hükmün 765 sayılı TCK uyarınca verilmiş olmasına karşılık, direnme kararında ilk hükümden sonra yürürlüğe girmiş bulunan 5237 sayılı TCK ile 765 sayılı TCK hükümleri lehe yasa açısından karşılaştırılıp değerlendirilmiş ve ilk hükümden farklı olarak lehe olduğu belirlenen 5237 sayılı Yasa uyarınca hüküm tesis edilmiştir.
5237 sayılı Yasa uyarınca verilmiş ve Özel Daire denetiminden geçmemiş bulunan bu yeni hükmün doğrudan ve ilk kez Ceza Genel Kurulu tarafından ele alınması mümkün görül¬mediğinden, dosyanın incelenmek üzere Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Dosyanın yeni hüküm nedeniyle, temyiz incelemesi için Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.03.2009 günü oybirliği ile karar verildi.