YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2023/6
KARAR NO : 2023/19
KARAR TARİHİ : 11.07.2023

Yargıtay Daireleri : 11, 7 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 462-479

Sanık …’ın 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’na aykırılık, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanun’a aykırılık, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma ve resmî belgede sahtecilik suçlarından beraatine ilişkin İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 29.12.2015 tarihli ve 462-479 sayılı hükümlerin katılanlar … ve Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 01.02.2021 tarih ve 638-853 sayı ile;
“Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, tebliğname tarihinde uygulanacak olan 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararına, iddianame ve mahkeme hükmündeki nitelemeye, temyizin kapsamına, kaçakçılık ve belgede sahtecilik suçları hakkında birlikte kamu davası açılmış olmasına göre; temyiz inceleme görevi Yüksek 7. Ceza Dairesine ait olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 21.10.2021 tarih ve 1890-14409 sayı ile;
“Temyiz incelemesine konu sanık ile birlikte 106 sanığın; suç işlemek amacıyla örgüt kurma, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma, resmî belgede sahtecilik, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’na aykırılık, 5607 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarını işledikleri iddiasıyla açılan kamu davalarının neticesinde, İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/195 E. ve 2015/459 K. sayılı kararıyla incelemeye konu sanık haricindeki 105 sanık hakkında hüküm kurulduğu, ancak bahse konu sanık hakkında sehven hüküm kurulmadığından dosyanın yeni esasa kaydedilmesinden sonra ana dosyadan ayrı olmak üzere hüküm kurulduğu, İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/195 E. ve 2015/459 K sayılı dosyasının Yargıtay Yüksek Ceza 4. Ceza Dairesinin 2020/28012 esasında kayıtlı iken taraf teşkilinin sağlanması bakımından mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdisine karar verildiği, işbu dava dosyasında yalnızca gerekçeli karar ve iddianamenin bulunduğu, soruşturma evrakının bulunmadığı, delillerin birlikte değerlendirilmesi ve asıl dosyanın anılan dairede bulunması da gözetilerek;
İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasa’yla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 02.07.2021 tarih ve 2021/211 sayılı kararına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 12.12.2022 tarih ve 41963-25033 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 7. Ceza Dairesinin 21.10.2021 tarih ve 2021/14409 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, düzenlenen tebliğname tarihine göre yürürlükte olan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Dairelerinin iş bölümünü düzenleyen ortak hükümlerin 8. maddesinde ‘Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 tarih ve 1 sayılı kararı 34/50 hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınır. Suçların alt ve üst sınırlarının aynı olması durumunda ise temyiz incelemesi, tebliğnamenin düzenlendiği daire tarafından sonuçlandırılır. Ancak temyiz incelemesine konu ve ceza miktarları eşit olan suçlardan birisi özel ceza kanununda, diğeri TCK’da düzenlenen suç ise temyiz incelemesi özel ceza kanunundaki suça bakmakla görevli daire tarafından yapılır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekâlet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.’ şeklinde düzenleme olması, sanık hakkında açılan davada, 5607 ve 5015 sayılı Kanun’lara muhalefet suçlarına ilişkin maddelerde öngörülen ceza miktarının TCK’nın 220/2. maddesinde düzenlenen suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçunda öngörülen ceza miktarından fazla olduğu ayrıca temyiz edenlerin suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçundan kurulan hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek olması karşısında, temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11, 7 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve 01.01.2021 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 6. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 8. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında da; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Suç işlemek amacıyla kurulmuş örgüt mensupları tarafından örgüt faaliyeti çerçevesinde işlenen suçlar nedeniyle zarar gören tarafın örgütün işlediği bu suçların mağduru olduğu, bu suçlar yönünden davaya katılmasının mümkün olabileceği dolayısıyla katılan kurum vekillerinin sanık hakkında suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçundan verilen beraat kararını da temyiz edebileceği dikkate alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümlerin 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’na aykırılık, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanun’a aykırılık, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olmak ve resmî belgede sahtecilik suçlarından verilen beraat hükümleri olduğu anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu olan bu suçların tebliğnamenin düzenlendiği 01.01.2021 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun 5. maddesinde düzenlenen kaçak petrolü satışa arz etme, satma, bulundurma, bu özelliğini bilerek ticarî amaçla satın alma, taşıma veya saklama suçu için öngörülen iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ve yirmibin güne kadar adlî para cezası yaptırımının incelemeye konu diğer suçların yaptırımından fazla olduğu anlaşıldığından temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11 ve 4. Ceza Dairelerinin görevsizlik kararları isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 21.10.2021 tarihli ve 1890-14409 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.