YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2023/24
KARAR NO : 2023/37
KARAR TARİHİ : 11.07.2023

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 327-327

Tehdit, hakaret ve cinsel taciz suçlarından sanık …’in beraatine ilişkin Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.05.2016 tarihli ve 327-327 sayılı hükümlerin, katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 09.02.2023 tarih ve 28231-944 sayı ile;
“…Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde, hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinde bulunulmadığı belirlenerek gereği düşünüldü:
İddianamede açıklanıp hükümlerde kabul edilen eylemlere ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen Yargıtay iş bölümü kararına göre, temyizin incelenmesi Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği…”,
Yargıtay 9. Ceza Dairesince ise 27.04.2023 tarih ve 3615-2591 sayı ile;
“…Temyiz incelemesine konu eylem için iddianamedeki sevk maddelerine göre; Mahkemece 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 125 inci maddesinin birinci fıkrası ve 105 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca verilen beraat hükmüne yönelik temyiz başvurusunun incelenmesine ilişkin görev ve yetkinin, 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31 inci maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14 üncü maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun, 27.01.2023 tarihli 32086 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2023 tarihinde yürürlüğe giren 25.01.2023 tarihli 2023/1 sayılı kararı ve anılan kararın Yargıtay Ceza Daireleri Ortak Hükümler kısmında yer alan; ‘Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. … Suçların alt ve üst sınırlarının aynı olması durumunda ise temyiz incelemesi, tebliğnamenin düzenlendiği daire tarafından sonuçlandırılır’ düzenlemesini içeren 7 nci maddesi uyarınca Tebliğname tarihi itibariyle Tebliğnamenin düzenlendiği Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu…”,
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve 11.05.2021 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 6. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise iddianame, varsa görevsizlik kararı ya da diğer dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 8. maddesinin birinci fıkrasında; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23/01/2020 tarih ve 1 sayılı kararı 34/50 hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınır. Suçların alt ve üst sınırlarının aynı olması durumunda ise temyiz incelemesi, tebliğnamenin düzenlendiği daire tarafından sonuçlandırılır. Ancak temyiz incelemesine konu ve ceza miktarları eşit olan suçlardan birisi özel ceza kanununda, diğeri TCK’da düzenlenen suç ise temyiz incelemesi özel ceza kanunundaki suça bakmakla görevli daire tarafından yapılır.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
11.05.2021 tebliğname tarihi itibarıyla katılan vekilinin temyiz taleplerinin kapsamı gözetildiğinde ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, sanık hakkında tehdit, hakaret ve cinsel taciz suçlarından kurulan beraat hükümleridir.
Tebliğnamenin düzenlendiği 11.05.2021 tarihi itibarıyla dikkate alınması gereken beraat hükümlerine esas iddianamedeki sevk maddelerine göre; sanığın üzerine atılı hakaret suçundan TCK’nın 125/1, 2 ve 4. maddelerinde öngörülen yaptırımın 3 ay 15 günden 2 yıl 4 aya kadar hapis cezası, cinsel taciz suçundan TCK’nın 105/1. maddesinde öngörülen yaptırımın 3 aydan 2 yıla kadar hapis veya adli para cezası, tehdit suçundan TCK’nın 106/1. maddesinin ikinci cümlesinde öngörülen yaptırımın altı aya kadar hapis veya adli para cezası olarak düzenlendiği göz önüne alındığında, sanığın üzerine atılı hakaret suçunun cezasının diğerlerine nazaran daha ağır olduğu,
28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca, hakaret suçuna ilişkin temyiz davalarına Yargıtay (Kapatılan) 18. Ceza Dairesinin bakmakla yetkili ve görevli olduğu,
Ancak, 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrası uyarınca 08.07.2020 tarihli ve 31179 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 07.07.2020 tarihli ve 173 sayılı kararı ile Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 01.10.2020 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına, 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile Yargıtay (Kapatılan) 18. Ceza Dairesine verilen ve bu dairenin arşivinde bulunan işlerin UYAP bilişim sistemi üzerinden Yargıtay 4. Ceza Dairesine devrine karar verildiği,
İncelenen dosya kapsamından, katılan vekilinin 10.05.2016 tarihli temyiz dilekçesinde iddianamede belirtilen hakaret dahil tüm suçlar yönünden sanığın cezalandırılması gerekirken beraatine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğunun yazılı olduğu, dolayısıyla kurulan hükümlerin türü ile temyizin kapsamı da gözetilerek 11.05.2021 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 07.07.2020 tarihli ve 173 sayılı kararı uyarınca temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.02.2023 tarihli ve 28231-944 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.