YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2023/20
KARAR NO : 2023/33
KARAR TARİHİ : 11.07.2023

Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 232-608

Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık, sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık, silahla tehdit ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık ve silahla tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesince 17.11.2015 tarih ve 232-608 sayı ile sanıkların atılı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … müdafii ile sanıklar … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.12.2020 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 03.11.2021 tarih ve 17433-20270 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılacağı, ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 23.01.2020 gün 2020/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. ve 8. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 23.11.2022 tarih ve 39167-23279 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, sanıklar … ve …’ın temyiz istemlerinin ilk bakışta reddedilecek temyiz taleplerinden olduğu anlaşıldığından temyizin konusunun sanık … hakkında kurulan 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçuna ilişkin olması nedeniyle, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nca kabul edilen işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 8. maddesinin 2. fıkrasında; “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; Yerel Mahkemece gerekçeli kararın sanık …’a 19.01.2016, sanık …’a ise 20.01.2016 tarihinde tebliğ edildiği, sanık …’ın 01.03.2016, sanık …’ın ise 06.06.2016 tarihinde temyiz isteminde bulundukları anlaşılmaktadır.
Sanıklar … ve …’ın süresinden sonra yapmış oldukları temyiz istemlerinin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm, sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü olup temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 03.11.2021 tarihli ve 17433-20270 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.