YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2023/19
KARAR NO : 2023/32
KARAR TARİHİ : 11.07.2023
Yargıtay Daireleri : 2 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 377-288
Sanıklar hakkında açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesince 23.03.2016 tarih ve 377-288 sayı ile; sanıklar …, …, …, … ve ….n kasten yaralama, …’in ise tehdit suçundan beraatlerine; sanıklar …, …, …, …, … ve….ın mala zarar verme suçundan, ayrıca …’ın tehdit ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin, katılan vekili, sanık … müdafii, sanıklar …, …, …, … ve ….. müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 27.09.2022 tarih ve 3313-15575 sayı ile; “Temyiz dışı sanık …’un yokluğunda verilen kararın, sanığın kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması gerektiği gözetilmeden, sanığın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı MERNİS adresinde MERNİS şerhi yazılı olarak aynı konutta ikamet eden annesi imzasına tebliği işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun olarak (sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde bizzat kendisine okunup anlatılmak suretiyle tebliği, aksi halde sanığın kovuşturma aşamasında ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine” karar verilmiştir.
Tevdi kararından sonra Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.12.2022 tarihli ve 2022/153127 sayılı yazısı ile tevdii kararında belirtilen eksikliğin tamamlandığı belirtilerek dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 10.01.2023 tarih ve 15846-33 sayı ile;
“Temyiz incelemesine konu eylem için Mahkeme kararındaki kanunî nitelendirmeye ve uygulanan Kanun maddelerine göre; Mahkemece kurulan hükümlerden en ağırı olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106 ıncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) ve (c) bendleri uyarınca kurulan hükme yönelik temyiz başvurusunun incelenmesine ilişkin görev ve yetkinin, 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31 inci maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14 üncü maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun, 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait oduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 03.04.2023 tarih ve 1874-16689 sayı ile;
“Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 10.01.2023 tarihli ve 2023/33 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamede açıklanıp hükümlerde kabul edilen eylemlere ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen Yargıtay iş bölümü kararındaki “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır” şeklindeki düzenlemeye göre, anılan Dairenin 27.09.2022 tarihli ve 2022/15575 sayısı ile gerekçeli kararın temyiz dışı sanık …’a tebliğ edilmesi gerektiğine dair tevdii kararı vermiş olması karşısında, temyizin incelenmesi Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğnamenin düzenlendiği 26.02.2021 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hâllerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına en son gönderen dairece yapılır.” hükmüne yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, temyiz taleplerinin önce Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek 27.09.2022 tarih ve 3313-15575 sayı ile tebligata ilişkin eksikliğin giderilmesi için tevdii kararı verildiği anlaşıldığından, tevdii kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 10.01.2023 tarihli ve 15846-33 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.