YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2023/17
KARAR NO : 2023/30
KARAR TARİHİ : 11.07.2023

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 473-407

Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.05.2016 tarihli ve 473-407 sayılı kararıyla sanık … hakkında bilişim sistemine izinsiz girme suçundan 11 kez, cinsel taciz suçundan 5 kez, tehdit suçundan 5 kez, hakaret suçundan 1 kez, kişisel verilerin ele geçirilmesi suçundan ise 1 kez cezalandırılmasına, sanık …’un ise bilişim sistemine izinsiz girme, tehdit, cinsel taciz, hakaret suçlarından beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin, mağdur ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 06.12.2021 tarih ve 25583-9647 sayı ile;
”İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.07.2021 günlü, 31536 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 02.07.2021 tarihli, 211 sayılı kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi öngörülen ceza miktarı itibarıyla en ağır cezayı içeren verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan kurulan hüküm yönünden Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait bulunduğundan Dairemizin görevsizliğine,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 30.11.2022 tarih ve 10355-9318 sayı ile;
” Cinsel taciz, tehdit, hakaret, bilişim sistemine girme suçlarından sanık …’in beraatine, aynı suçlardan ve verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanık …’ın mahkumiyetine ilişkin hükümler, mağdurlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 06.12.2021 tarihli, 2021/25583-2021/9647 sayılı görevsizlik kararıyla; ‘İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.07.2021 günlü, 31536 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 02.07.2021 tarihli, 211 sayılı kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi öngörülen ceza miktarı itibarıyla en ağır cezayı içeren verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan kurulan hüküm yönünden Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu…’ gerekçesine dayalı olarak, dosyanın Dairemize gönderildiği belirlenerek yapılan incelemede:
Mağdurlar vekilleri tarafından temyiz incelemesine konu edilen eylemlere ilişkin iddianamelerdeki sevk maddeleri uyarınca, sanık … hakkında mağdur …’ya yönelik TCK’nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocukların cinsel istismarı suçundan dava açılmış olup, Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesiyle … arasında oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 30.06.2015 tarihli, 2015/7569-2015/13215 sayılı ilamı ile ‘…iddianamede olayın anlatılış biçimine…’ göre Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmiş ve Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesince cinsel taciz suçundan beraat kararı verilmiş ise de, beraat kararı verilmesi nedeniyle dikkate alınması gereken dava açan belgedeki nitelendirmeye, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesindeki; ‘Ceza dairelerinde: a)  Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ hükmüne, anılan maddedeki değişiklikten sonra, ‘…Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre; iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki ‘nitelendirme’ kavramı, söz konusu dava açan belgedeki sevk maddesinin isabet ettiği suç olarak kabul edilmiştir…’ biçimindeki 31.03.2021 tarihli ve 2020/105-2021/12 sayılı Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kararına, bu kararla uyumlu Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 16.03.2022 tarihli ve 2021/123-2022/109 ile 2021/133-2022/119 sayılı kararlarına, tebliğname tarihi dikkate alındığında çocukların cinsel istismarı suçunun cezasının diğer suçların cezasından daha ağır olmasına göre, 09.07.2021 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan ve tebliğname tarihine nazaran uygulanması gereken 02.07.2021 tarihli ve 2021/211 sayılı Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararı gereğince temyize konu hükümlerin incelenmesi görevi Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin görevsizliğine, Yargıtay 9. Ceza Dairesi ile Dairemiz arasındaki görev uyuşmazlığının çözülmesi amacıyla dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 9. Ceza Dairesince 06.03.2023 tarih ve 16475-1155 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir.” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde değiştirilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 09.07.2021 tarihli ve 31536 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 02.07.2021 tarihli ve 2021/211 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 7. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında da; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda, tebliğname tarihinin 15.10.2021 olduğu, birden fazla suçta temyiz inceleme görevinin ceza miktarı bakımından ağır olan suça bakmakla görevli daireye ait bulunduğu ve sanık … hakkında düzenlenen iddianamede sanığın TCK’nın 103/1. maddesinde düzenlenen cinsel istismar suçundan cezalandırılmasının talep edildiği, bu suçtan beraat kararı verilmiş bulunduğundan ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken ve iddianamede atılı suça ilişkin sevk maddesi belirtilmek suretiyle nitelenen cinsel istismar suçunun yaptırımının, dosya kapsamında bulunan diğer tüm suçlardan daha ağır olması karşısında temyizen inceleme görevi, anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 06.12.2021 tarihli ve 25583-9647 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.