YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/89
KARAR NO : 2023/8
KARAR TARİHİ : 11.07.2023

Yargıtay Daireleri : 9 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 130-284

Sanık … hakkında çocukların cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, fuhuş ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda çocukların cinsel istismarı eyleminin reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu kabul edilerek Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesince 30.12.2013 tarih ve 52-308 sayı ile; reşit olmayanla cinsel ilişki ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyet, fuhuş suçundan beraat ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise düşme kararı verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafii ve mağdur vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.04.2021 tarih ve 17850-11794 sayı ile; mağdur vekilinin temyiz isteminin reddine, reşit olmayanla cinsel ilişki ile kasten yaralama suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerinin ise bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Ödemiş 1. Ağır Ceza Mahkemesince 18.11.2021 tarih ve 130-284 sayı ile sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.03.2022 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 26.04.2022 tarih ve 4419-3940 sayı ile;
“…İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile anılan kararın Yargıtay Ceza Daireleri Ortak Hükümler kısmında yer alan 4. madde düzenlemesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.07.2021 günlü, 31536 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 02.07.2021 tarihli, 211 sayılı kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi daha önceden anılan dosya ile ilgili temyiz incelemesini yaparak bozma kararı veren Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 04.07.2022 tarih ve 9269-16786 sayı ile;
“…İddianamede açıklanarak hükümlerde kabul edilen eylemlere, sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki ve kasten yaralama suçlarından hükümler kurulmasına ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen Yargıtay iş bölümü kararı gereğince, temyizin incelenmesi Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği…”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2022 tarihli ve 31733 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2022 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 26.01.2022 tarihli ve 2022/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli ceza dairesine gönderilir.”, 4. maddesinde; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” denildikten sonra 7. maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir.”
hükümleri düzenlenmiştir.
2022/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece reşit olmayanla cinsel ilişki ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyet, fuhuş suçundan beraat ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise düşme kararı verilmiş olup Yargıtay 4. Ceza Dairesince mağdur vekilinin temyizi kapsamında bulunan fuhuş ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin reddine, reşit olmayanla cinsel ilişki ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyet hükümlerinin ise bozulmasına karar verilmiştir. Bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyet hükmü kurulmuş olup 05.03.2022 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 26.01.2022 tarihli ve 2022/1 sayılı sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu hükümlere yönelik temyiz incelemesinin daha ağır yaptırımı içeren reşit olmayanla cinsel ilişki suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 26.04.2022 tarihli ve 4419-3940 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.