Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2022/88 E. 2023/7 K. 11.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/88
KARAR NO : 2023/7
KARAR TARİHİ : 11.07.2023

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 41-298

6136 sayılı Kanun’a muhalefet ve silahla tehdit suçlarından sanık …’ın mahkûmiyetine ilişkin Ankara 44. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 05.05.2016 tarihli ve 41-298 sayılı hükümlerin, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.04.2022 tarih ve 10568-11547 sayı ile;
“…İddianamede açıklanıp hükümde kabul edilen eylem, tebliğname tarihi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nca kabul edilen Yargıtay iş bölümü kararı uyarınca, işin incelenmesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 23.11.2022 tarih ve 2246-17524 sayı ile;
“İlk derece mahkemesince yapılan 05.05.2016 tarihli karar duruşmasında, sanık hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesi uyarınca ruhsatsız tabanca taşıma suçu ile birlikte 5237 sayılı TCK.nın 106/2-a maddesi gereği silahla tehdit suçundan açılan kamu davası yönünden de hüküm kurulduğu, sanığın 12.05.2016 ve 20.06.2016 tarihli dilekçeler ile hakkında ceza tayin olunan hükümleri temyiz ettiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19.02.2021 tarihli tebliğnamesinde, sehven sanık hakkında silahla tehdit suçundan kısa kararda hüküm kurulmadığından bahisle görüş bildirilmediği görülmekle yapılan incelemede;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararlarındaki nitelendirmeye, Tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılacağından, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun, 02.07.2021 tarih ve 2021/211 sayılı İş bölümü kararının 5. ve 7. fıkralarına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve 19.02.2021 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 6. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 8. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında da; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
19.02.2021 tebliğname tarihi itibarıyla sanığın temyiz talebi kapsamı gözetildiğinde ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet ve silahla tehdit suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleridir.
Tebliğnamenin düzenlendiği 19.02.2021 tarihi itibarıyla dikkate alınması gereken mahkûmiyet kararlarına göre, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçunun yaptırımı anılan Kanun’un 13/1. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis ve 30 günden 100 güne kadar adli para cezası; silahla tehdit suçunun yaptırımı ise TCK’nın 106/2-a maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası olduğu göz önüne alındığında, silahla tehdit suçunun cezası daha ağır olup 27.01.2023 tarihli ve 32086 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2023 tarihinde yürürlüğe giren 25.01.2023 tarihli ve 2023/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca anıla suça ilişkin temyiz davalarına da Yargıtay 6. Ceza Dairesi bakmakla yetkili ve görevlidir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 tarihli ve 6-6 ile 03.03.2005 tarihli ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, yargılama konusu suçlardan yaptırımı daha ağır olan silahla tehdit suçuna ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.