YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/82
KARAR NO : 2023/1
KARAR TARİHİ : 11.07.2023

Yargıtay Daireleri : 6 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 204-108

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesince 11.02.2016 tarih ve 204-108 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 23.06.2022 tarih ve 14162-9811 sayı ile;
“İddianamedeki anlatıma, mahkeme kararındaki sevk ve nitelendirmeye, uygulamaya, temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 20.10.2022 tarih ve 3530-14998 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarlarının göz önünde bulundurulacağı ve tebliğname tarihine göre temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanın TCK’nın 142/2-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu olduğu; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6, 7 ve 8. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir”
hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve 08.04.2021 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, 4. maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hâllerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır.”, 5. maddesinde; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” denildikten sonra 8. maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır.” hükmü düzenlenmiştir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır. Hapis ve adli para cezalarının eşit olması hâlinde başta Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 19.04.2006 tarihli ve 10-10 sayılı kararında da vurgulandığı üzere tebliğnamenin düzenlendiği dairenin görevli olduğu kabul edilmelidir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası öngörülen TCK’nın 142/1-b maddesinin 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 18.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile yürürlükten kaldırılıp TCK’nın 142/2-h maddesi hâline getirildiği ve cezasının 5 yıldan 10 yıla kadar hapis cezası olarak düzenlendiği anlaşılmakla nitelikli hırsızlık suçunun müeyyidesinin temyiz kapsamındaki başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suçunun müeyyidesinden daha ağır olduğu göz önüne alındığında temyiz incelemesinin tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararına göre nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de; 25.01.2023 tarihli ve 2023/1 sayılı iş bölümü ile 6. Ceza Dairesinin arşivindeki hırsızlık suçlarına ilişkin işlerin Yargıtay 2. Ceza Dairesine devredilmesi karşısında incelemenin anılan Dairece yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın 6. Ceza Dairesinin hırsızlık suçlarına ilişkin işlerini devralan Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 06.04.2021 tarihli ve 32540-7576 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.