YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/70
KARAR NO : 2022/199
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 284-541

Sanık … hakkında iş ve çalışma hürriyetinin ihlali, mala zarar verme ve hakaret, sanık … hakkında ise iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Karşıyaka 2. Asliye Ceza Mahkemesince 19.12.2014 tarih ve 284-541 sayı ile sanıkların atılı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin, sanık … müdafisi ve sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesi Başkanı tarafından imzalanan tarihsiz ve 25142-3482 sayılı karar ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereği 28.01.2020 tarih, 31022 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 23.01.2020 tarih ve 1 sayılı kararı gereğince, bu dava dosyasının Yargıtay 17. Ceza Dairesi’ne gönderilmesine,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesi Başkanı tarafından imzalanan 26.09.2020 tarih ve 5697-13562 sayılı karar ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 07.07.2020 tarihli ve 2020/173 sayılı kararının I/4 maddesi gereğince 17. Ceza Dairesi’nin 26.09.2020 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına, 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı işbölümü kararı ile 17. Ceza Dairesi’ne verilen ve bu Dairenin arşivinde bulunan işlerin 26.09.2020 tarihi itibariyle 2. Ceza Dairesi’ne UYAP bilişim sistemi üzerinden devrine karar verilmiştir. Bu nedenle iş bu dosyanın 26.09.2020 tarihi itibariyle 2. Ceza Dairesi’ne devrine” karar verilmiş,
Dosyanın devredildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 28.02.2022 tarih ve 24660-3216 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, mahkumiyet kararlarına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına, temyizin kapsamına göre; sanıklara yüklenen temyize konu suçlardan en ağırı olan 5237 sayılı TCK’nın 117/1, 119/1-c maddelerinde düzenlenen iş ve çalışma hürriyetini ihlal suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 18. Ceza Dairesi’nin görevine dahil olması nedeniyle Dairemizin görevsizliğine, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 07.07.2020 tarihli ve 173 sayılı kararıyla 18. Ceza Dairesinin kapatılarak dosyalarının 4. Ceza Dairesine devredilmesi nedeniyle dosyanın Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine tevdiine”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 18.04.2022 tarih ve 7169-10447 sayı ile;
“İddianamede açıklanarak hükümlerde kabul edilen eylemlere ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nca kabul edilen Yargıtay iş bölümü kararı gereğince, temyizin incelenmesi Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevine girdiği….”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 2. Ceza Dairesince 06.09.2022 tarih ve 4312-14192 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre; mahkeme hükmündeki nitelendirme ve temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 17.11.2017 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, TCK’nın 119/1-c maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği ve ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağı hususları göz önüne alındığında, 4 aydan 3 yıla kadar hapis cezasını gerektiren mala zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 28.02.2022 tarihli ve 24660-3216 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.