YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/64
KARAR NO : 2022/193
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 12. Ceza
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Sayısı : 975-1470

Sanık hakkında 2863 sayılı Kanun’a muhalefet ve 6831 sayılı Kanun’a muhalalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Gördes Asliye Ceza Mahkemesince 06.09.2018 tarih ve 160-145 sayı ile sanığın 2861 sayılı Kanun’a muhalefet ile 6831 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından mahkûmiyetine ilişkin kurulan hükümlerin katılan … vekili ve sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesince 26.10.2020 tarih ve 975-1470 sayı ile 2863 sayılı Kanun’a muhalefet yönünden sanığın istinaf isteminin kesin olarak reddine, 6831 sayılı Kanun’un 93. maddesi uyarınca kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden istinaf isteminin kabulüne, hükmün kaldırılarak düzeltilerek istinaf başvurusunun reddine, 6831 sayılı Kanun’un 93. maddesi uyarınca kurulan mahkûmiyet hükmünün kaldırılarak sanığın beraatine karar verilmiştir.
2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan Yerel Mahkemece kurulan mahkûmiyet hükmünün esastan reddine ilişkin kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesince 26.11.2020 tarih ve 975-1470 sayı ile; sanığın temyiz talebinin CMK 296/1. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir
Bu hükümlerin de katılan … vekili ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesince 30.11.2021 tarih ve 20186-16090 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereği Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nca kabul edilen 23/01/2020 tarih ve 1 sayılı iş bölümü kararlarına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 08.06.2022 tarih ve 547-4557 sayı ile;
“6831 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin, Gördes Asliye Ceza Mahkemesinin 06/09/2018 tarih, 2015/160 Esas, 2018/145 Karar sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusu sonucu, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, mahkumiyet kararlarının kaldırılarak sanığın beraatine ve hüküm kurulmasına yer olmadığına, düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin hüküm, katılan … Osman İşletme Müdürlüğü vekili tarafından, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu açısından verilen temyiz talebinin reddine ilişkin 26/11/2020 tarihli ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 30/11/2021 tarih 2021/20186 Esas, 2021/16090 Karar sayılı kararı ile dosya görevsizlik kararı verilerek Dairemize gönderilmiş ise de, ilk derece Mahkemesince sanığın 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu açısından 1 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın istinaf edildiği, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesince, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu açısından istinaf başvurusunun kesin olmak üzere esastan reddine karar verildiği, sanığın kararı temyiz ettiği, ancak CMK’nın 286/2-a maddesi gereğince bahse konu kararın temyizi kabil kararlardan olmadığı, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesince de; 26/11/2020 tarihli ek karar ile 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu açısından verilen karar kesin nitelikte olup temyizi kabil olmadığından CMK’nın 286/2-a maddesi gereğince sanığın temyiz talebinin reddine karar verildiği, sanık tarafından bu defa bahse konu ek kararın temyiz edildiği, bu hali ile eldeki dosya kapsamında esasa ilişkin incelemenin 6831 sayılı Kanuna aykırılık suçu açısından verilen karara ilişkin olacağı, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu açısından esasa ilişkin temyiz incelemesine girilemeyeceği anlaşılmakla,
Temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait bulunduğundan Dairemizin görevsizliğine, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22/06/2021 tarihli ve 196 sayılı kararı ile Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 01/07/2021 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına ve anılan daireye ait işlerin 01/07/2021 tarihi itibariyle Yargıtay 7. Ceza Dairesine devrine karar verilmesinden dolayı dosyanın görevli Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 8. maddesinin 2. fıkrasında; “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 28.04.2021 olduğu göz önüne alındığında sanık hakkında 2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kesin karara yönelik temyiz talebinin görevli dairenin belirlenmesinde göz önüne alınamayacağı, sanığın anılan suç yönünden temyizinin ilk bakışta reddedilecek temyiz talebi kapsamında kaldığı; sadece 6931 sayılı Kanun’un 91 ve 93. maddeleri uyarınca verilen hükümlerin temyiz kanun yoluna tabi olduğu ve incelemenin bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 19. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de;
23.07.2016 tarihli ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 23.06.2021 tarihli ve 31520 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.06.2021 tarihli ve 196 sayılı kararı ile Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 01.07.2021 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına ve tüm işlerin Yargıtay 7. Ceza Dairesine devrine karar verilmiştir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesince 30.11.2021 tarihli ve 20186-16090 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.