YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/57
KARAR NO : 2022/186
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 199-568

Sanık … hakkında iftira ve cinsel taciz suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 40. Asliye Ceza Mahkemesince 26.11.2014 tarih ve 221-681 sayı ile; sanığın iftira suçundan 1 yıl, cinsel taciz suçundan ise 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 24.02.2020 tarih ve 906-10233 sayı ile; iftira suçundan kurulan hükmün onanmasına, cinsel taciz suçundan kurulan hükmün ise;
“Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesine göre ‘bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi’ durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup, aynı anda veya çok kısa zaman aralıklarıyla peş peşe mesaj atarak gerçekleştirilen cinsel taciz eyleminde TCK’nın 43. maddesinin uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde cezanın fazla tayini,
2) Sanık hakkında en ağır cezayı içeren tek mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği halde birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması,” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İstanbul Anadolu 40. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 22.12.2020 tarih ve 199-568 sayı ile; sanığın cinsel taciz suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 06.12.2021 tarih ve 24396-9699 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükmün içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile anılan kararın Yargıtay Ceza Daireleri Ortak Hükümler kısmında yer alan 4. madde düzenlemesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.07.2021 günlü, 31536 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 02.07.2021 tarihli, 211 sayılı kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi daha önceden anılan dosya ile ilgili temyiz incelemesini yaparak bozma kararı veren Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 10.03.2022 tarih ve 18868-4266 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte gelmesi durumunda söz konusu olacağı, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün Dairemizce bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan cinsel taciz suçuna ilişkin mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 02.07.2021 tarihli ve 2021/211 sayılı iş bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 4. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (9.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 09.07.2021 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 02.07.2021 tarihli ve 211 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının 1. maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, 3. maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına en son gönderen dairece yapılır.”, 4. maddesinde ise; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyalan tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü getirilmiştir.
2021/211 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükümlerin, Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenerek iftira suçundan kurulan hükmün onanmasına, cinsel taciz suçundan kurulan hükmün ise bozulmasına karar verilmiş ise de bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında cinsel taciz suçundan mahkûmiyet hükmü kurulmuş olup 27.08.2021 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 02.07.2021 tarihli ve 211 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu hükme yönelik temyiz incelemesinin anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 06.12.2021 tarihli ve 24396-9699 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.