YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/52
KARAR NO : 2022/181
KARAR TARİHİ : 30.11.2022
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 230-878
Katılan sanık … İşçi hakkında taksirle yaralama, sanık … hakkında kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Ankara Batı 5. Asliye Ceza Mahkemesince 08.12.2015 tarih ve 230-878 sayı ile; katılan sanık … İşçi’nin taksirle yaralama suçundan mahkûmiyetine, sanık …’in kasten yaralama suçundan beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesince 17.09.2019 tarih ve 8524-16110 sayı ile;
“Dava konusu eylem için iddianamedeki sevk maddelerine, mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye ve uygulanan kanun maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevi, 28.06.2014 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21.02.2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 19.04.2022 tarih ve 13126-3061 sayı ile;
“Taksirle yaralama suçundan katılan sanık … İşçi’nin mahkûmiyetine ve kasten yaralama suçundan sanık …’in beraatine ilişkin hükümler, katılan sanık … İşçi müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 17.09.2019 tarih 2019/8524 esas ve 2019/16110 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 26/01/2022 tarih ve 1 sayılı kararındaki; ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise iddianame, varsa görevsizlik kararı ya da diğer dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ ile ‘Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir.’ şeklindeki düzenlemeler karşısında,
Katılan sanık … İşçi müdafii tarafından hem katılan sanık … İşçi hakkında TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca taksirle yaralamadan verilen mahkûmiyet kararının hem de sanık … hakkında kasten yaralamadan verilen beraat kararının temyiz edildiği, verilen beraat kararı bakımından iddianamedeki sevk maddesinin TCK’nın 86/2. maddesi olarak gösterildiği, buna göre TCK’nın 89/1. maddesindeki taksirle yaralama ve TCK’nın 86/2. maddesindeki kasten yaralama suçlarının üst sınırlarının eşit olması nedeniyle alt sınırlarına bakılması gerektiği, kasten yaralama suçunun alt sınırının 4 ay, taksirle yaralama suçunun ise 3 ay olduğu göz önünde bulundurulduğunda temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendi de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” şeklinde düzenlenmiştir.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan kasten yaralama suçunun yaptırımının TCK’nın 86/2. maddesinde dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası; taksirle yaralama suçunun yaptırımının TCK’nın 89/1. maddesinde üç aydan bir yıla kadar hapis cezası olarak öngörüldüğü dikkate alındığında; kasten yaralama suçunun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 245 sayılı kararı ile Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 01.02.2021 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına ve tüm işlerin Yargıtay 1. Ceza Dairesine devrine karar verilmiştir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 17.09.2019 tarihli ve 8524-16110 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.