YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/43
KARAR NO : 2022/172
KARAR TARİHİ : 30.11.2022
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 127-420
Sanık hakkında resmi belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kuşadası Asliye Ceza Mahkemesince 30.03.2016 tarih ve 127-420 sayı ile sanık hakkında aynı suçtan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.03.2021 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 25.11.2021 tarih ve 8698-10940 sayı ile;
“…Cumhuriyet savcısının 25.04.2016 tarihli temyiz dilekçesinin sanık hakkında ‘resmi belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek’ suçundan verilen hüküm kurulmasına yer olmadığına ve ‘nitelikli hırsızlık’ suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesindeki ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir:’ şeklindeki ve 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararı, Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümler 6. maddesindeki ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise iddianame, varsa görevsizlik kararı ya da diğer dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ şeklindeki düzenlemelere, hükümdeki nitelemeye ve temyizin kapsamına göre; temyiz inceleme görevi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 14.04.2022 tarih ve 25983-5662 sayı ile;
“…Hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Cumhuriyet savcısının 25.04.2016 tarihli temyiz dilekçesinde “Resmi belgede sahtecilik suçu TCK’nin 204/1 hükmünde bağımsız bir suç tipi olarak düzenlenmiş olup resmi belgenin tahrip edilmesi eylemi hırsızlık suçunun unsuru ya da ağırlaştırıcı sebebi olarak düzenlenmemiştir.
Sanığın çaldığı motosikletin motor ve şase numaralarını kazıyarak sildiğinin iddia edildiği olayda, hırsızlık eylemi ile resmi belgenin tahrip edilmesi eylemi bileşik suça vücut vermedikleri halde, sanığın işlediği hırsızlık suçunun kanıtlarını gizlemek amacıyla motor ve şase numaralarını değiştirmenin asıl hırsızlık suçu içinde eriyen eylem olduğu gerekçesiyle hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi hukuka uygun değildir.” şeklinde anlatımlarda bulunması karşısında; sanık hakkında resmi belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek suçundan verilen hüküm kurulmasına yer olmadığına dair karara yönelik temyiz talebinde bulunulduğu, nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik ise temyiz talebinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca resmi belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 25.11.2021 tarihli ve 8698-10940 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.