Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2022/41 E. 2022/170 K. 30.11.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/41
KARAR NO : 2022/170
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 508-58

Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesince 18.11.2014 tarih ve 180-312 sayı ile; sanığın eyleminin reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğundan bahisle mâhkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 21.10.2020 tarih ve 9944-17342 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Yerel Mahkemece 02.02.2021 tarih ve 508-58 sayı ile; sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mâhkumiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan vekili ve sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.09.2021 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 06.12.2021 tarih ve 24307-9698 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükmün içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile anılan kararın Yargıtay Ceza Daireleri Ortak Hükümler kısmında yer alan 4.madde düzenlemesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.07.2021 günlü, 31536 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 02.07.2021 tarihli, 211 sayılı kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi daha önceden anılan dosya ile ilgili temyiz incelemesini yaparak bozma kararı veren Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 24.01.2022 tarih ve 181-1286 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte temyiz edilmesi durumunda söz konusu olacağı, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün Dairemizce bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan çocuğa cinsel istismar suçuna ilişkin mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, Tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 02.07.2021 tarih ve 2021/211 sayılı İş bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 3, 4 ve 5. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (9.) Ceza Dairesine ait olmakla,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 9. Ceza Dairesince 21.03.2022 tarih ve 2103-2613 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 09.07.2021 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 02.07.2021 tarihli ve 2021/211 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dâhil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, üçüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hâllerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına en son gönderen dairece yapılır.” dördüncü maddesinde ise “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmüne yer verilmiştir.
2021/211 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren bir suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükümlerin, Yargıtay 8. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyize konu edildiği, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunun da Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevinde bulunduğu anlaşılmakla 06.09.2021 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 02.07.2021 tarihli ve 2021/211 sayılı iş bölümüne göre temyiz incelemesinin yetkili ve görevli olan Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 06.12.2021 tarihli ve 24307-9698 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.