YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/4
KARAR NO : 2022/133
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2022/Bşk-4 2022/133 2015/92355

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 211-396

Sanık … hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından, sanık … hakkında ise yağma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesince 18.12.2014 tarih ve 211-396 sayı ile, sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılan davanın reddine ve tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanık …’nın ise tehdit suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Sanık … hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün sanık müdafisi, sanık … hakkında verilen davanın reddi kararının da mağdur … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.11.2015 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesi Başkanı tarafından imzalanan tarihsiz ve 9304-1352 sayılı karar ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesinde ‘yer alan yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler’ hükmü gereğince 31.01.2019 tarihli ve 30672 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu dava dosyasının Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 18.01.2021 tarih ve 2718-498 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 24.01.2014 gün, 2014/1 sayılı kararı uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 24.06.2021 tarih ve 3345-20545 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp hükümlerde kabul edilen eylemlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay Başkanlar Kurulu tarafından kabul edilerek, Yargıtay Büyük Genel Kurulunca onaylandıktan sonra 28/01/2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay iş bölümü kararı gereğince, temyize konu suçlardan yaptırımı en ağır olan 5237 sayılı TCK’nın 109/2-3. maddesine uyan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma yönelik temyizin incelenmesi Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 25.11.2021 tarih ve 12890-21695 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesiyle eklenen geçici 14. maddesi uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 tarihli ve 29244 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümünde “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemesine yer verilmemesi nedeniyle, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, sanık … hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmü ile sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen davanın reddi kararıdır.
Temyiz incelemesine konu suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, TCK’nın 109/2 maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezasını gerektiren kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun yaptırımı, TCK’nın 106/2-c maddesinde düzenlenen tehdit suçunun yaptırımdan daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 18.01.2021 tarihli ve 2718-498 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.