Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2022/38 E. 2022/167 K. 30.11.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/38
KARAR NO : 2022/167
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

Yargıtay Daireleri : 4 ve 12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 628-230

Sanıklar hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve 2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından cezalandırılmaları istemi ile açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesince 27.01.2011 tarih 326-25 sayı ile verilen hükümlerin temyizi üzerine Yargıtay 16. Ceza Dairesince 15.02.2016 tarih ve 8831-788 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesince 12.03.2020 tarih ve 628-230 sayı ile; sanıklar …., …, …, ve …’in suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan beraatlerine, sanıklar …, …, …, …, …, … ve …’in 2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan beraatlerine; sanık …’nın 2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanık …’ın ise suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve 2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından ölüm nedeniyle kamu davasının düşmesine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.03.2021 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 26.10.2021 tarih ve 14679-25592 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca Yargıtay Büyük Genel Kurulunca 23.01.2020 tarihinde kabul edilen 2020/1 sayılı işbölümü kararında yer alan ‘Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.’ şeklindeki düzenleme karşısında işin incelenmesi Yargıtay 12. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği,” ,
Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 23.03.2022 tarih ve 9464-2266 sayı ile;
“Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26/10/2021 tarih, 2021/14679 Esas ve 2021/25592 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23/01/2020 tarih ve 1 sayılı kararındaki; ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise iddianame, varsa görevsizlik kararı ya da diğer dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ ile ‘Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir’ şeklindeki düzenlemeler karşısında,
Katılan vekili tarafından temyiz incelemesine konu edilen eylemlere ilişkin iddianamedeki sevk ve nitelendirmeye göre, haklarında, TCK’nın 220/1 maddesi gereğince dava açılan ve mahkemece üzerlerine atılı suçtan beraat ve ölüm nedeniyle düşme hükmü kurulan sanıkların bulunması nedeniyle temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve 27.05.2020 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 6. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 8. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında da; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Katılan vekilinin suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan kurulan hükümleri temyiz etme hakkının olmaması nedeniyle bu hükümlere yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, katılan vekilinin temyiz taleplerinin kapsamına göre ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, 2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan hükümler olduğundan temyiz incelemesinin, bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 12. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 23.03.2022 tarihli ve 9464-2266 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.