YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/31
KARAR NO : 2022/160
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

Yargıtay Daireleri : 1 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Sayısı : 114-705

Sanık … hakkında, katılan …’a yönelik olarak mala zarar verme ve teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağmaya iştirak suçlarından, katılan …’e yönelik olarak kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından açılan kamu davasında; Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesince 22.12.2016 tarih ve 272-437 sayı ile; sanık …’ün, katılan …’a yönelik mala zarar verme ve katılan …’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından beraatine, katılan …’a yönelik teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağma suçuna yardım eden sıfatıyla iştirak suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne karşı katılan …, teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağmaya iştirak suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne karşı sanık müdafisi tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine; dosyayı duruşmalı olarak inceleyen Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesince 23.05.2017 tarih ve 221-848 sayı ile; sanık … hakkında, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne karşı yapılan istinaf isteminin esastan reddine, teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağmaya iştirak suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün ise ortadan kaldırılmasıyla, sanık hakkında teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağmaya iştirak suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne karşı istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın katılan … tarafından, teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağmaya iştirak suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair kurulan hükmün ise Cumhuriyet savcısı ve katılan … tarafından temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay 1. Ceza Dairesince 25.06.2019 tarih ve 2785-3355 sayı ile; hükmün katılan …’a tebliğ edilmediği gerekçesiyle dosyanın, mahalline gönderilmek ve temyiz dilekçesi sunulması halinde ek tebliğname düzenlenmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verilmiş; belirtilen eksikliğin giderilmesi üzerine, yine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 11.11.2019 tarih ve 3490-4802 sayı ile; sanık hakkında, katılan …’e yönelik gerçekleştirdiği kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne dair temyiz isteminin esastan reddine; teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağma suçuna iştirak suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik katılan …’in temyiz hakkı bulunmadığından temyiz talebinin reddine, Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yönünden yapılan incelemede ise sanığın üzerine atılı suçu inceleme dışı sanıklarla birlikte fikir ve irade birliği içinde işlediği anlaşılmakla TCK’nın 37/1. maddesi kapsamında müşterek fail olarak cezalandırılması gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesince 12.10.2020 tarih ve 114-705 sayı ile; sanık …’ün teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağmaya iştirak suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafiince temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 12.04.2021 tarih ve 7439-6553 sayı ile;
“…Dava konusu eylemin hükümde belirlenen kanuni niteliğine, uygulanan kanun maddelerine ve temyizin kapsamına göre; Mahkemece TCK’nın 149/1-a-b-c-d-h, 35. maddeleri gereğince kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesi, 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait bulunduğu,…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 08.03.2022 tarih ve 14204-2994 sayı ile;
“…Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 23.05.2017 tarihli ve 2017/221-2017/848 E.-K. sayılı ilamı ile mağdur …’a karşı nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan; iştirak hâlinde suç işleyen sanıklar Emrullah ve Hasan Burak hakkında verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının (oy birliğiyle) esastan reddine; temyize gelen sanık … hakkında kurulan ceza verilmesine yer olmadığına şeklindeki hükme yönelik temyiz itirazının ise yerinde görülerek hükmün (oy çokluğuyla) esastan bozulmasına Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 11.11.2019 tarihli ve 2019/3490-2019/4802 E.-K. sayılı ilamı ile karar verildiği; bozma sonrası mağdur …’a karşı nitelikli yağmaya teşebbüs suçu yönünden sanık … hakkında Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 12.10.2020 tarihli ve 2020/114-2020/705 E.-K. sayılı ilamı ile verilen mahkûmiyet kararının da dosyalar arasındaki hukuki ve fiili bağlantı bulunması sebebiyle (aynı olay nedeniyle daha önce verilen hükümleri inceleyerek görüşünü açıklayan) Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından incelenmesinin uygun olduğu…”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hâllerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına en son gönderen dairece yapılır.” beşinci maddesinde; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde mecut hâlleriyle ilgili daire/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/ daireler tarafından yapılır.” hükmüne yer verilmiştir.
2020/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Bölge Adliye Mahkemesince kurulan hükümlerin, Yargıtay 1. Ceza Dairesince bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında sadece teşebbüs aşamasında kalan nitelikli yağmaya iştirak suçundan mahkûmiyet hükmü kurulduğu, bozma sonrası kurulan hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görev alanına giren suçlardan kurulan bir hüküm olmadığı hususları göz önünde bulundurulduğunda; temyiz incelemesinin 08.03.2021 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 08.03.2022 tarihli ve 14204-2994 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.