YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/3
KARAR NO : 2022/132
KARAR TARİHİ : 16.03.2022
2022/Bşk-3 2022/132 2015/20932
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 185-205
Sanık … hakkında cinsel taciz ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, İnegöl (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesince 04.10.2010 tarih ve 589-323 sayı ile, sanığın atılı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 25.02.2014 tarih ve 25863-5982 sayı ile konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün onanmasına, cinsel taciz suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün ise eylemin cinsel istismar suçunu oluşturabileceğinden mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmadan sonra verilen görevsizlik kararı üzerine yargılamayı yapan İnegöl Ağır Ceza Mahkemesince 24.12.2014 tarih ve 185-205 sayı ile, sanığın cinsel istismar suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.11.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan tarihsiz ve 8767-6859 sayılı karar ile dosyanın devredildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 27.09.2021 tarih ve 22074-7982 sayı ile;
“İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İddianamedeki sevklere, hükmün içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile anılan kararın Yargıtay Ceza Daireleri Ortak Hükümler kısmında yer alan 4. madde düzenlemesine göre temyiz incelemesini yapma görevi daha önceden anılan dosya ile ilgili temyiz incelemesini yaparak bozma kararı veren Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 20.12.2021 tarih ve 39954-29592 sayı ile;
“İddianamede açıklanarak hükümde kabul edilen eyleme, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay Başkanlar Kurulu tarafından kabul edilerek, Yargıtay Büyük Genel Kurulunca onaylandıktan sonra 09/07/2021 tarihli ve 31536 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay iş bölümü kararına, sanık hakkında çocukların cinsel istismarı suçundan hüküm kurulmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27/12/2016 tarihli ve 2016/215, 19/04/2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13/12/2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, temyizin incelenmesi Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2017/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 4. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün cinsel istismar suçuna yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 27.09.2021 tarihli ve 22074-7982 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.