YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/25
KARAR NO : 2022/154
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

Yargıtay Daireleri : 11 ve 5. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 125-327

Sanıklar … ve … hakkında cebir ve tehdit yöntemlerini kullanmak suretiyle haksız ekonomik çıkar elde etmek için suç örgütü kurma, yönetme, bu örgütün faaliyeti çerçevesinde ihalelere fesat karıştırma; sanık … hakkında bahsi geçen örgüte üye olma, örgütün faaliyeti çerçevesinde ihalelere fesat karıştırma, ruhsatsız silah ya da mermi bulundurma; sanık … hakkında bahsi geçen örgüte üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme, bu örgütün faaliyeti çerçevesinde ihalelere fesat karıştırma, resmî belgede sahtecilik ve görevi kötüye kullanma suçlarından açılan ve birleştirilerek devam olunan yargılama sonucunda Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesince 29.09.2015 tarih ve 125-327 sayı ile sanıklar …, … ve …’un TCK’nın 235/2-d maddesi delaletiyle aynı Kanun’un 235/3-b maddesi; sanık …’ın TCK’nın 204/2. maddesi uyarınca mahkûmiyetlerine, diğer suçlardan ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 09.02.2021 tarih ve 2286-1206 sayı ile;
“Tebliğnamede sanıklar …, …, …, …, …, … ve … vekili Avukat …’nın vekalet ücretine hasren yapmış olduğu temyiz talebiyle ilgili görüş bulunmadığı anlaşıldığından, bu husus yönünden ek tebliğname düzenlenmesi konusunda gereğinin takdirinden sonra iadesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiştir.
Tevdi kararından sonra düzenlenen 22.02.2021 tarihli ek tebliğname ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 12.03.2021 tarih ve 4604-2533 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine, 21.02.2018 tarihli ve 30339 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararına, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13.05.2011 ve 25.03.2013 tarihli iddianameleri ile Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.09.2015 tarihli hükümlerindeki nitelemeye, nitelemedeki ağırlığa, dava ve hükmün konusunu oluşturan eylemlerin yoğun olarak Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görev alanına giren ve 5237 sayılı TCK’nın 235. maddesinde düzenlenen ihaleye fesat karıştırma suçu olmasına ve temyizin kapsamına göre temyiz inceleme görevi Yüksek 5. Ceza Dairesine ait olduğu” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 16.02.2022 tarih ve 2873-1866 sayı ile;
“İddianamelerin içeriğine, sevklere, temyizlerin kapsamına, tebliğname tarihine, bu tarihte yürürlükte bulunan 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının ortak hükümler kısmında yer alan ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ ve ‘Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması hâlinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.’ şeklindeki hükümlere, en ağır cezayı gerektiren suçun kamu görevlisinin resmî belgede sahteciliği olmasına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin 09.02.2021 tarihinde tevdi kararı da vererek dosyayı benimseyen Yüksek 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yada olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü getirilmiştir.
Diğer taraftan aynı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 6. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması hâlinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınır…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda, Ceza Dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler görevi gereği düzenlemeye yetkili olduğu resmî bir belgeyi sahte olarak düzenlemek ve ihaleye fesat karıştırma suçlarından verilen mahkûmiyet hükümleri olup 20.02.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, üç yıldan sekiz yıla kadar hapis cezasını gerektiren resmî belgede sahtecilik suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan ve daha önce tevdi kararı da vermek suretiyle dosyayı benimseyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 12.03.2021 tarihli ve 4604-2533 sayı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.