YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/24
KARAR NO : 2022/153
KARAR TARİHİ : 30.11.2022
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 119-365
Sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Siirt 2. Asliye Ceza Mahkemesince 14.05.2015 tarih ve 119-365 sayı ile sanığın her iki suçtan beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 08.02.2021 tarih ve 9171-3438 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen iş bölümü kararına göre, temyize konu suçlardan yaptırımı en ağır olan TCK’nın 152/1-a maddesine uyan kamu malına zarar verme suçuna yönelik temyizin incelenmesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 16.12.2021 tarih ve 6647-21685 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusu ile temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 02.07.2021 tarihli ve 2021/211 sayılı kararına göre TCK’nın 152/1-a maddesinden daha ağır cezayı öngören ve 265/1,3,4 maddesinde düzenlenen ‘görevi yaptırmamak için direnme’ suçundan kurulan hükme ilişkin temyizi inceleme görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu,” ,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 8. maddesinin 2. fıkrasında; “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
Somut olayda Mahkemece suçların nitelendirilmesine ve temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 27.09.2019 tarihindeki yaptırım miktarlarına göre yapılan değerlendirmede; kamu malına zarar verme suçunun yaptırımı TCK’nın 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezası, görevi yaptırmamak için direnme suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 265/1. maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis cezası olup ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağından, bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu malına zarar verme suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 16.12.2021 tarihli ve 6647-21685 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.