YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2022/17
KARAR NO : 2022/146
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 362-300

Sanık … hakkında katılanlar …’ya yönelik kasten yaralama, hakaret, hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit ve katılan …’a yönelik tehdit; sanıklar … ve … hakkında katılanlar …’ya yönelik hakaret ve hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında İstanbul Anadolu 62. Asliye Ceza Mahkemesince 30.09.2015 tarih ve 513-621 sayı ile; sanıkların hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit eylemlerinin TCK’nın 149/1-c maddesinde düzenlenen nitelikli yağma suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle ağır ceza mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 11. Ağır Ceza Mahkemesince 18.07.2016 tarih ve 362-300 sayı ile; sanıklar İsmail ve Yusuf Ziya’nın atılı suçlardan beraatlerine, sanık …’in katılanlar …’ya yönelik kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine, katılanlar …’ya yönelik hakaret, nitelikli yağma ile katılan …’a yönelik tehdit suçlarından beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılanlar vekilleri ve sanık … müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.02.2021 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 22.03.2021 tarih ve 6935-9953 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp hükümlerde kabul edilen eylemlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay Başkanlar Kurulu tarafından kabul edilerek, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nca onaylandıktan sonra 28/01/2020 tarih ve 31022 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay iş bölümü kararına göre, hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarından hükümler kurulmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 27/12/2016 tarihli ve 2016/215, 19/04/2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13/12/2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, yaptırımı en ağır olan alacağın tahsili amacıyla tehdit suçuna yönelik temyizin incelenmesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 19.01.2022 tarih ve 18895-227 sayı ile;
“Hükümlerdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir.” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle (a) bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde değiştirilmiştir.
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken ve iddianame yerine geçen belge niteliğinde olan İstanbul Anadolu 62. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararındaki nitelendirmenin 5237 sayılı TCK’nın 149/1-c maddesi olarak gösterilmesi karşında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 19.01.2022 tarihli ve 18895-227 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.