YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/98
KARAR NO : 2022/84
KARAR TARİHİ : 16.03.2022
2021/Bşk-98 2022/84 2016/372405
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 269-120
Sanıklar … ve … hakkında 6136 sayılı Kanun’a Muhalefet, sanıklar …, … ve müşteki sanık … hakkında tefecilik, sanık … hakkında nitelikli yağma ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten öldürme suçuna teşebbüs, sanık … Hakkında resmî belgede sahtecilik, resmî belgenin düzenlenmesinde yalan beyan ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesince 27.04.2016 tarih ve 269-120 sayı ile sanıklar … ve …’nin 6136 sayılı Kanun’a Muhalefet suçundan beraatlerine, sanıklar …, … ve müşteki sanık …’in tefecilik suçundan mahkûmiyetlerine, sanık …’in kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten öldürme suçuna teşebbüsten beraatine, sanık …’in resmî belgede sahtecilik, değişen suç vasfına göre başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suretiyle iftira , 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafileri müşteki sanık müdafisi, sanık … ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 08.02.2021 tarih ve 5117-543 sayı ile;
“…Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14. ve aynı Kanunla eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; sanıklar hakkında tefecilik, resmi belgede sahtecilik, iftira ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile ilgili olarak temyizen inceleme yapma yetki ve görevinin Yüksek Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 18.05.2021 tarih ve 417-2358 sayı ile;
“…İddianame içeriğine, sevk maddelerine, hükümdeki nitelenen suçlara, temyizin kapsamına, yaptırımı en ağır suçun kasten öldürmeye teşebbüs olmasına, müşteki sanık … vekilinin temyiz isteminin ilk bakışta reddi gereken taleplerden olmamasına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 01/02/2020 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlanan 23/01/2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararına ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 8. maddesinin 2. fıkrasında; “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; müşteki sanık …’in 12.12.2012 tarihli duruşmada şikâyetçi olmadığını beyan ettiği ve katılan olarak duruşmalara kabulüne karar verilmediği, sanık … hakkında yapılan yargılama sonucunda kasten öldürme suçuna teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraatine karar verildiği, müşteki sanık … vekilinin temyiz dilekçesinde sanık …’in müşteki sanık …’e yönelik eylemlerinin suç oluşturduğundan bahisle sanık aleyhine bozulmasına kararı verilmesi talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Müşteki sanık …’in sanık …’den şikâyetçi olup katılan sıfatını almamış olması ve bu itibarla temyiz etme hakkının bulunmaması nedeniyle söz konusu hükümlere yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 16.11.2020 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede tefecilik, resmî belgede sahtecilik ve 6136 sayılı Kanun’a Muhalefet suçlarından, tefecilik suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de;
23.07.2016 tarihli ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 23.06.2021 tarihli ve 31520 sayılı Resmî Gazete’de yayımı tarihinden 1 gün sonra yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.06.2021 tarihli ve 196 sayılı kararı ile 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmî Gazetede yayınlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı işbölümü kararı uyarınca inceleme ve yargılama görevi 9. Ceza Dairesine ait olan TCK’nın 241 ve 257. maddesinde düzenlenen suçlara ilişkin bu dairenin arşivinde bulunan işlerin inceleme görevinin 01.07.2021 tarihi itibarıyla 5. Ceza Dairesine Uyap bilişim sistemi üzerinden devrine karar verildiğinden dosyanın, Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 18.05.2021 tarihli ve 417-2358 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.