YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/97
KARAR NO : 2022/83
KARAR TARİHİ : 16.03.2022
2021/Bşk-97 2022/83 2016/391908
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 147-126
Sanık … hakkında yüzde sabit iz oluşturacak şekilde silahla kasten yaralama, hakaret ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet; sanık … hakkında TCK’nın 39/2-c. maddesi delaletiyle yüzde sabit iz oluşturacak şekilde silahla kasten yaralama suçuna yardımdan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesince 10.03.2016 tarih ve 147-126 sayı ile sanık …’ün hakaret ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından beraatine, yüzde sabit iz oluşturacak şekilde silahla kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine, sanık … hakkında TCK’nın 39/2-c. maddesi delaletiyle yüzde sabit iz oluşturacak şekilde silahla kasten yaralama suçuna yardımdan kurulan hükmüm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin, katılan vekili ve sanık … müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 07.01.2021 tarih ve 16079-539 sayı ile;
“Sanıklar hakkında kasten yaralama suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 21.05.2015 tarihli Yargıtay Başkanlar Kurulu kararına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümünün ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmına göre, Yargıtay Ceza Daireleri arasında görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmayacağı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nin 125/1. maddesi gereğince hakaret suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz edildiği, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz kapsamında olmadığı anlaşıldığından, temyizen incelenecek hükmün 5237 sayılı TCK’nin 125/1. maddesinde düzenlenen ‘hakaret’ suçu olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede; 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 10.06.2021 tarih ve 3360-18848 sayı ile;
“Sanık …’in kasten yaralama eylemine ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılması, sanık … hakkında hakaret suçundan beraat, kasten yaralama suçundan ise TCK’nın 86/1, 87/1-c-son, 29, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmolunduğu ve bu cezaya ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı kararı verildiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 1. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” b bendinde ise, “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükümlerine yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; katılan … tarafından sunulan temyiz dilekçesinde herhangi bir sınırlama yapılmamış olmakla birlikte sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan açılan kamu davasına katılma hakkının ve bu bağlamda bu suçtan kurulan hükmü temyiz hakkının bulunmaması ve katılanın kendisine yönelik sanık … hakkında TCK’nın 39/2-c. maddesi delaletiyle yüzde sabit iz oluşturacak şekilde silahla kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın itiraz kanun yoluna tabi olması nedenleriyle bu kararlara yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ve hakaret suçundan verilen beraat kararıdır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 25.03.2020 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, yüzde sabit iz oluşturacak şekilde silahla kasten yaralama suçunun müeyyidesi hakaret suçundan daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de;
23.07.2016 tarihli ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 05.11.2020 tarihli ve 31295 sayılı Resmî Gazete’de yayımı tarihinden 10 gün sonra yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 245 sayılı kararı ile Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 01.02.2021 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına ve arşivinde bulunan tüm işlerin Yargıtay 1. Ceza Dairesine devrine karar verilmiştir.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 07.01.2021 tarihli ve 16079-539 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10.06.2021 tarihli ve 3360-18858 sayılı görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.