YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/91
KARAR NO : 2022/77
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Sayısı : 989-880

Sanık … hakkında kasten yaralama, nitelikli yağma, tehdit, hukuki alacağı tahsil amacıyla tehdit ve suç işlemek amacıyla kurulan örgütün yöneticisi olmak; sanık … hakkında kasten yaralama, nitelikli yağma, tehdit ve suç işlemek amacıyla kurulan örgütün yöneticisi olmak; sanık … hakkında kasten yaralama, nitelikli yağma, tehdit, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet, hukuki alacağı tahsil amacıyla tehdit ve suç işlemek amacıyla kurulan örgütün yöneticisi olmak; sanık … hakkında kasten yaralama, nitelikli yağma, tehdit ve suç işlemek amacıyla kurulan örgütün yöneticisi olmak; sanık … hakkında kasten yaralama; sanık … hakkında kasten yaralama, nitelikli yağma, tehdit, tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiştirmesi ve suç işlemek amacıyla kurulan örgütün yöneticisi olmak; sanık … hakkında kasten yaralama, nitelikli yağma, tehdit ve suç işlemek amacıyla kurulan örgütün yöneticisi olmak; sanık … hakkında kasten yaralama, tehdit ve suç işlemek amacıyla kurulmuş örgüte üye olmak; sanık … hakkında kasten yaralama ve suç işlemek amacıyla kurulmuş örgüte üye olmak; sanık … hakkında suç işlemek amacıyla kurulmuş örgüte üye olmak; sanık … hakkında kasten yaralama, tehdit ve suç işlemek amacıyla kurulmuş örgüte üye olmak; sanık … hakkında hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve trafik güvenliğini tehlikeye sokmak; sanık … hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme; sanık … hakkında kasten yaralama, tehdit ve suç işlemek amacıyla kurulmuş örgüte üye olmak; sanık … hakkında hakaret ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet; sanık … hakkında ise kasten yaralama ve suç işlemek amacıyla kurulmuş örgüte üye olmak suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesince 29.05.2019 tarih ve 207-200 sayı ile; sanıklar … ve …’nın hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan beraatlerine, sanıkların diğer suçlar yönünden ise mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar, sanıklar müdafileri, katılan … ve katılan … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince 26.06.2020 tarih ve 989-880 sayı ile; istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanıklar müdafileri ve katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.12.2020 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 01.06.2021 tarih ve 11196-10311 sayı ile;
“28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi, Başkanlar Kurulunun 24.01.2014 günlü 2014/1 sayılı kararı ve 19.01.2015 günlü 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü ortak hükümler bölümünde yer alan ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkûmiyet kararındaki nitelendirmenin esas alınacağına’ dair düzenlemeye ve sanıkların yargılandığı suçlardan en ağır cezayı gerektiren TCK’nın 174/2. maddesinde düzenlenen tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiştirmesi suçu hükümlerinin incelenmesi görevi Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 22.06.2021 tarih ve 12305-16426 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılacağı, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin davanın daha ağır olduğu TCK’nın 149. maddesinde düzenlenen suçun ceza miktarının on yıldan on beş yıla kadar hapis cezası olduğu, TCK’nın 174. maddesinde düzenlenen suçun ceza miktarının ise dört yıldan sekiz yıla kadar hapis cezası olduğu 174/2. maddesinin arttırım maddesi olması sebebiyle ceza miktarının belirlenmesinde dikkate alınamayacağı anlaşılmakla Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 23.01.2020 gün 2020/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. ve 8. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (6.) Ceza Dairesine ait olmakla”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, 8. maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23/01/2020 tarih ve 1 sayılı kararı 34/50 hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınır. Suçların alt ve üst sınırlarının aynı olması durumunda ise temyiz incelemesi, tebliğnamenin düzenlendiği daire tarafından sonuçlandırılır. Ancak temyiz incelemesine konu ve ceza miktarları eşit olan suçlardan birisi özel ceza kanununda, diğeri TCK’da düzenlenen suç ise temyiz incelemesi özel ceza kanunundaki suça bakmakla görevli daire tarafından yapılır.” hükmü düzenlenmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 05.12.2020 olduğu, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarlarına göre; temyiz incelemesine konu olan nitelikli yağma suçunun yaptırımı TCK’nın 149. maddesinin birinci fıkrasında on yıldan on beş yıla kadar hapis, tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiştirmesi suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 174. maddesinin birinci fıkrasında dört yıldan sekiz yıla kadar hapis cezası olup TCK’nın 174. maddesinin ikinci fıkrası arttırım maddesi olması sebebiyle ceza miktarının belirlenmesinde dikkate alınamayacağı hususları göz önünde bulundurulduğunda nitelikli yağma suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 01.06.2021 tarihli ve 11196-10311 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.