YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/79
KARAR NO : 2022/65
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-79 2022/65 2015/289310

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 (3) ve 12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 604-73

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Nizip 2. Asliye Ceza Mahkemesince 25.06.2015 tarih ve 604-73 sayı ile sanığın eyleminin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu gerekçesiyle şikâyetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmiştir.
Hükmün, Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 10.12.2019 tarih ve 25108-14716 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre Cumhuriyet savcısının temyizinin yaralama suçuna yönelik olduğu; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 31.01.2019 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (3.) Ceza Dairesine ait bulunduğu”, gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Dosyanın gönderildiği Yargıtay (1. Ceza Dairesi ile birleşen) 3. Ceza Dairesince 27.02.2020 tarih ve 2-4052 sayı ile;
“Dava konusu ‘taksirle yaralama’ suçunun hükümde belirlenen yasal niteliğine, uygulanması öngörülen ve uygulanan yasa maddeleri ile temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlar Kurulunun 31.01.2019 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 11.01.2019 tarih ve 1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 26.05.2021 tarih ve 858-4278 sayı ile;
“…
Mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz incelemesine konu edilen eyleme ilişkin sanık hakkında düzenlenen iddianamede, 5237 sayılı TCK’nın 86/2,3-e,53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talep edildiği hâlde, yapılan yargılama sonunda sanığın eyleminin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu ve müştekinin şikâyetinden vazgeçmesi nedeniyle mahkemece sanık hakkında TCK’nın 73/4 ve CMK 223/8. maddeleri gereğince düşme kararı verildiği anlaşılmakla; 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından kabul edilerek 31/01/2019 tarihli ve 30672 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan ve 17/10/2019 olan tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 30/01/2019 gün ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyize konu hükümlerin incelenmesi görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait bulunduğu anlaşılmış olup, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03/11/2020 tarihli ve 2020/245 sayılı kararı uyarınca, Yargıtay 3. Ceza Dairesine verilen ve bu dairenin arşivinde bulunun işlerin 01/12/2020 tarihi itibariyle Yargıtay 1. Ceza Dairesine devredildiğinden temyiz inceleme görevi Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1. (3) ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, altınca maddesinde ise “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise iddianame, varsa görevsizlik kararı ya da diğer dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır” hükmü düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Yerel Mahkemece şikâyetten vazgeçme sebebiyle kamu davasının düşmesine karar verilmiş olmakla, iddianamede sevk maddesi gösterilmek suretiyle nitelenen TCK’nın 86/2. maddesi kapsamında olan kasten yaralama suçundan kamu davası açıldığından temyiz incelemesinin kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. (3) Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay (1. Ceza Dairesi ile birleşen) 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın Yargıtay 1.Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay (1. Ceza Dairesi ile birleşen) 3. Ceza Dairesinin 27.02.2020 tarihli ve 2-4052 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesinin yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.