YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/78
KARAR NO : 2022/64
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-78 2022/64 2020/56252

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 7. (19.) Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Sayısı : 19964-19827

Olay Radyo ve Televizyon Yay. A.Ş. hakkında, Radyo ve Televizyon Üst Kurulunun 20.08.2013 tarihli ve 89 sayılı kararı ile Tütün Ürünlerinin Zararlarının Önlenmesi ve Kontrolü Hakkında Kanun uyarınca 73.263 Türk Lirası idari para cezası uygulanmasına dair verilen karara ilişkin itirazı inceleyen Ankara 7. Sulh Ceza Mahkemesince 06.11.2013 tarih ve 964 değişik iş sayı ile itirazın reddine karar verilmiş, yapılan itiraz üzerine; Ankara 8. Asliye Ceza Mahkemesince 20.02.2014 tarih ve 95 değişik iş sayı ile itirazın kesin olarak reddine karar verilmiştir.
Adalet Bakanlığınca verilen 08.05.2014 tarihli ve 31745 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyasına ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.05.2014 tarihli ve 183391 sayılı ihbarnamesi üzerine kanun yararına bozma talebini inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 25.11.2014 tarih ve 19964-19827 sayı ile kanun yararına bozma isteminin reddine karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.02.2021 tarihli ve 56252 sayılı itirazı üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesince 15.03.2021 tarih ve 1885-3931 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasayla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Dairelerinin görev alanını düzenleyen ortak hükümler başlıklı bölümünün 5. maddesine göre, Dairemizin 25.11.2014 tarihli ve 19964-19827 sayılı ilâmına yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itirazın içeriği dikkate alınarak inceleme görevi Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince de 21.04.2021 tarih ve 5933-4744 sayı ile;
“…
Yargıtay 7. Ceza Dairesince verilen karara karşı, yeniden bir kanun yararına bozma başvurusu yapılmayan ve daha önceden herhangi bir surette Yargıtay dışına gönderilmeyen bir dosya hakkında, kabahatli lehine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itiraz üzerine, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14/1. maddesi uyarınca, CMK’nın 308/3. maddesinde yazılı incelemenin aynı Dairece yapılması gerektiği, keza iş bölümünde Daire kararlarına yapılacak itirazların incelenme usulünün açıkça düzenlenmediği, işbölümü kararında yazılı olağanüstü kanun yoluna başvuru hâlinde bu işbölümünün uygulanması gerektiğine dair kuralın ise olağanüstü kanun yoluna başvurunun ilk kez yapılması durumunda uygulanması gerekeceği, itiraz üzerine CMK’nin 308. maddesinde öngörülmeyen şekilde ‘görevsizlik’ kararı verilmesinin; itirazın ancak Ceza Genel Kuruluna yapılabileceği yönündeki kurala aykırılık oluşturacağı; aksi kabulün Yargıtay Ceza Dairelerinden her hangi birinin birinin vermiş olduğu kararın, sadece işbölümünde yapılacak bir değişiklikle, itiraz edilen kararı veren ve halen faaliyette olan Daire yerine dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmeksizin başka bir Dairece düzeltilebileceği sonucunu doğurabileceği anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, Yüksek 7. Ceza Dairesinin 25.11.2014 tarihli ve 19964-19827 sayılı kararına karşı CMK’niı 308. maddesi uyarınca yapılan itirazı inceleme ve CMK’nin 308. maddesi gereği itirazı yerinde görürse kararını düzeltme, görmezse dosyayı Ceza Genel Kuruluna gönderme görevi, itiraza konu kararı veren Yargıtay Yüksek 7. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi;
“Ceza dairelerinde:
c) Temyiz davasına bakmakla görevli olan daire, Yargıtayın ilk derece mahkemesi olarak bakmakla görevli olduğu davalar ile olağanüstü kanun yollarına ilişkin davalara bakmakla da görevlidir” şeklinde düzenlenmiş olup temyiz dosyasına bakan dairenin aynı suçla ilgili ilk derece dosyalarına ve olağanüstü kanun yollarına ilişkin davalara da bakacağı kabul edilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 tarih ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan, 5271 sayılı CMK’nın “Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısının itiraz yetkisi” başlıklı 308. maddesi; “Yargıtay ceza dairelerinden birinin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, re’sen veya istem üzerine, ilâmın kendisine verildiği tarihten itibaren otuz gün içinde Ceza Genel Kuruluna itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz” şeklinde düzenlenmişken, maddeye 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesi ile;
“İtiraz üzerine dosya, kararına itiraz edilen daireye gönderilir.
Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” şeklinde ikinci ve üçüncü fıkralar eklenmiş,
Yapılan değişikliğin gerekçesi ise; “İtiraz üzerine dosyanın kararına itiraz edilen daireye gönderileceği ve itirazın mümkün olan en kısa sürede dairece inceleneceği ve itirazın yerinde görülmesi durumunda dairenin kararını düzelteceği; itiraz yerinde görülmezse dairenin dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna göndereceğinin hüküm altına alınmakta olduğu” şeklinde açıklanmıştır.
Buna göre, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 308. madde uyarınca itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine dosya kararına itiraz edilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede itirazın yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve itirazın tamamen kabulüne veya reddine karar verilebileceği gibi, itirazın kısmen kabulüne de karar verilebilecektir.
Dairece itirazın kısmen kabulüne karar verilmesi durumunda itirazın yerinde görülmeyen kısmı yönüyle değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 7. Ceza Dairesince kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı yerinde görülmediğinden itirazın reddine karar verildiği, bu hükme yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz kanun yoluna başvurulduğu anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nın 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesi ile değişik 308. maddesinin amir hükmü gereğince itiraz üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına itiraz edilen Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 15.03.2021 tarihli ve 1885-3931 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.