Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2021/73 E. 2022/59 K. 16.03.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/73
KARAR NO : 2022/59
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 509-391

Sanıklar hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma, 5607 ve 4733 sayılı Kanun’lara muhalefet suçlarından açılan ve birleştirilerek devam olunan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda, İstanbul 57. Asliye Ceza Mahkemesince 13.10.2015 tarih ve 509-391 sayı ile, sanıklar … ve …’nın 20.07.2011 tarihli iddianamedeki ve … (…)’ın 12.10.2010 tarihli iddianamedeki eylemleri nedeniyle 4733 sayılı Kanun’un 8/4. maddesine muhalefet suçundan mahkûmiyetlerine, tüm sanıkların diğer suçlardan beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar … (…), … ve … müdafileri ile katılan İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 30.06.2020 tarih ve 1084-10782 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasa’yla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı kararına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
23.07.2016 tarihli ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, yayım tarihinden on gün sonra uygulanmak üzere 08.07.2020 tarihli ve 31179 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 07.07.2020 tarihli ve 173 sayılı kararı ile Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 01.10.2020 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kapatılması üzerine Yargıtay 18. Ceza Dairesi Başkanının imzası ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 08.04.2021 tarih ve 19879-12626 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca Yargıtay Büyük Genel Kurulunca 23.01.2020 tarihinde kabul edilen 2020/1 sayılı işbölümü kararında yer alan ‘Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.’ şeklindeki düzenleme karşısında işin incelenmesi Yargıtay (7.) Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve 27.05.2020 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 6. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 8. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında da; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Katılan vekilinin diğer suçlara nazaran daha ağır müeyyidesi olan suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan kurulan hükümleri temyiz etme hakkının olmaması nedeniyle bu hükümlere yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, katılan vekilinin ve sanıklar … (…), … ve … müdafilerinin temyiz taleplerinin kapsamına göre ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, 4733 sayılı Kanun’un 8/4. maddesine muhalefet suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleri ile 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen beraat kararları olduğundan temyiz incelemesinin 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü gereğince 5607 ve 4733 sayılı Kanun’lardan kaynaklanan işlere ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 30.06.2020 tarihli ve 1084-10782 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.