YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/7
KARAR NO : 2021/40
KARAR TARİHİ : 31.03.2021

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanık … ile katılan sanıklar … ve … hakkında kasten yaralama ve hakaret; katılan sanık … hakkında silahla kasten yaralama; katılan sanık … hakkında mala zarar verme ve silahla kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Erzurum 5. Asliye Ceza Mahkemesince 09.11.2015 tarih ve 88-646 sayı ile sanık … ile katılan sanıklar … ve …’in katılan sanık …’ye yönelik kasten yaralama, katılan sanık …’ye yönelik hakaret suçundan beraatlerine, katılan sanık …’nin katılan sanık …’e yönelik silahla kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine, katılan sanık …’nin mala zarar verme suçundan 2.000 TL kesin nitelikte adli para cezası ile cezalandırılmasına, katılan sanıklar … ve …’e yönelik silahla kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanıklar … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 17.06.2019 tarih ve 4828-12881 sayı ile;
“Dava konusu kasten basit yaralama ve hakaret suçunun iddianamede ve hükümde belirlenen yasal niteliğine, uygulanması öngörülen maddeleri ile temyizlerin kapsamına göre; mahkemece kurulan mahkûmiyet ve beraat hükümlerine yönelik katılan-sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlar Kurulunun 31.01.2019 tarihli Resmî Gazete’de yayınlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 11.01.2019 tarihli ve 1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
23.07.2016 tarihli ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, yayım tarihinden on gün sonra uygulanmak üzere 08.07.2020 tarihli ve 31179 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 07.07.2020 tarihli ve 173 sayılı kararı ile Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 01.10.2020 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kapatılması üzerine Daire Başkanının imzası ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 25.11.2020 tarih ve 7897-18111 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu iş bölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 8. maddesinin 2. fıkrasında; “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Katılan sanıklar … ve … tarafından sunulan temyiz dilekçelerinde herhangi bir sınırlama yapılmamış olmakla birlikte, katılan sanık …’nin dilekçesinin kendisine yönelik hakaret suçlarından verilen beraat hükümlerinin temyizini de içerdiği, kendisi hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün kesin nitelikte olması ve silahla kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraz kanun yoluna tabi olması nedenleriyle bu kararlara yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında;
25.02.2019 tebliğname tarihi itibarıyla katılan sanıklar … ve …’nin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık … ile katılan sanıklar … ve …’in katılan sanık …’ye yönelik kasten yaralama, katılan sanık …’ye yönelik hakaret suçundan kurulan beraat, katılan sanık …’nin katılan sanık …’e yönelik silahla kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleridir.
23.07.2016 tarihli ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, yayım tarihinden on gün sonra uygulanmak üzere 08.07.2020 tarihli ve 31179 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 07.07.2020 tarihli ve 173 sayılı kararı ile Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 01.10.2020 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kapatılmasına ve 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile Yargıtay 18. Ceza Dairesine verilen ve bu Dairenin arşivinde bulunan işlerin de 01.10.2020 tarihi itibarıyla Yargıtay 4. Ceza Dairesine devrine karar verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğnamenin düzenlendiği 25.02.2019 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü uyarınca, temyiz incelemesinin temyiz kapsamındaki suçlardan hakaret suçunun cezası TCK’nın 125/1. maddesi gereğince üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası; basit yaralama suçunun cezası ise aynı Kanun’un 86/2. maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası olduğu göz önüne alındığında, müeyyidesi en ağır olan hakaret suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan kapatılan Yargıtay 18. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan işlerin devredildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 25.11.2020 tarihli ve 7897-18111 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.