YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/68
KARAR NO : 2022/54
KARAR TARİHİ : 16.03.2022
2021/Bşk-68 2022/54 2013/391135
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 (14) ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 106-360
Sanık … hakkında çocuğun cinsel istismarı suçuna teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesince 21.02.2012 tarih ve 769-130 sayı ile katılan …’nın bahse konu olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğundan bahisle sanık hakkında TCK’nın 103/6. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen verilen görevsizlik kararı üzerine Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 26.11.2013 tarih ve 106-360 sayı ile sanığın eylemlerinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve cinsel taciz suçlarını oluşturduğu kabul edilerek bu suçlardan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan … vekili ile sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesince 10.09.2019 tarih ve 9378-10715 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 31.01.2019 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 30.01.2019 günlü, 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi öngörülen ceza miktarı itibarıyla en ağır cezayı içeren kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 22.03.2021 tarih ve 20716-4327 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde ‘… mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmü ve 11.12.2013 tarihli temyiz dilekçesi içeriğine göre katılan vekilinin sanık … hakkında cinsel istismar suçundan verilen beraat kararını temyiz ettiği, bu itibarla Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararına göre düzenlenen iddianamedeki anlatıma, sanık … hakkında cinsel istismar suçundan da beraat kararı verilmiş olmasına, temyizin kapsamına göre temyiz istemini inceleme görevi Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 14. Ceza Dairesince 28.04.2021 tarih ve 1263-3380 sayı ile oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 (14) ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğnamenin düzenlendiği tarih itibarıyla dikkate alınması gereken mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre, temyiz incelemesine konu olan suçlardan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun yaptırımı TCK’nın 109/2. maddesinde 2 yıldan 7 yıla kadar hapis cezası; cinsel taciz suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 105/1. maddesinde 6 aydan 3 yıla kadar hapis cezası olup kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve 2015/1 iş bölümü kararı gereğince temyizin incelemesinin bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 22.03.2021 tarihli ve 20716-4327 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.